Polymer Rheology: Theory and Practice
Niniejsza książka poświęcona jest szybko rozwijającej się dziedzinie nauki, która bada zachowanie materiałów lepkosprężystych pod wpływem odkształcenia - reologii polimerów. Reologia od dawna traktowana jest jako teoretyczny fundament przetwórstwa polimerów i z tego punktu widzenia trudno przecenić jej znaczenie w praktyce.
Reologia odgrywa ważną rolę w rozwijaniu naszych pomysłów na temat natury zachowań lepkosprężystych w połączeniu z cechami strukturalnymi polimerów i kompozytów na ich bazie. Rozszerza to możliwości stosowania metod reologicznych do charakteryzowania różnych materiałów i znacznie zwiększa zainteresowanie tą dziedziną badań. Właściwości reologiczne układów polimerowych są badane eksperymentalnie, głównie w warunkach naprężeń ścinających i rozciągających.
Jednym z wyjaśnień jest to, że wiele aspektów przetwarzania materiałów polimerowych wiąże się z rozciąganiem stopów lub kombinacją naprężeń ścinających i rozciągających. W badaniach naukowych stosuje się okresowe lub ciągłe warunki odkształcenia ścinającego.
Każdy z tych trybów dostarcza wielu informacji. W przypadku odkształceń okresowych najwięcej uwagi poświęca się warunkom o niskich amplitudach odkształceń, które nie zmieniają struktury układu polimerowego podczas eksperymentu (obszar warunków odkształceń liniowych).
W tym przypadku parametry lepkosprężyste są zwykle określane w odniesieniu do częstotliwości. Ciągłe odkształcenie wiąże się ze znacznymi odkształceniami i może wiązać się ze znacznymi odwracalnymi i nieodwracalnymi zmianami w strukturze polimeru.