Remaking Memory: autoetnografia, wspomnienia i etyka jaźni

Opinie czytelników

Książka jest dobrze oceniana za jej wnikliwy wkład w dziedziny pisania wspomnień, autoetnografii i sztuk performatywnych. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za pięknie napisaną i nieocenioną, inni krytykują ją za nadmierne skupienie się na sztuce performance, co może nie być odpowiednie dla wszystkich artystów.

⬤ Pięknie napisana
⬤ nieocenione źródło wiedzy dla pamiętnikarzy, autoetnografów i twórców performansów
⬤ zawiera dobre przykłady i informacje na temat etyki
⬤ bardzo wciągająca dla osób zajmujących się tą dziedziną.

⬤ Zbyt specjalistyczna dla artystów wizualnych
⬤ zawiera nadmierne „wafle” i mogłaby zyskać na lepszej edycji
⬤ może nie zapewniać ogólnego przeglądu autoetnografii
⬤ skupia się bardziej na negatywach związanych z autoetnografią.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Remaking Memory: autoethnography, memoir and the ethics of Self

Zawartość książki:

Kiedy badania są tak powiązane z osobistymi zainteresowaniami, doświadczeniami i znajomościami, że obiektywizm staje się ruchomym świętem, granica między dokumentacją a inwencją zaciera się do niemal niewidocznego.

John Freeman pyta o to, co oznacza umiejscowienie siebie w wynikach badań i raportach narracyjnych oraz co się dzieje, gdy ktoś idzie dalej i staje się badaniem. Poddając przyjęte prawdy serii trudnych pytań, czytelnicy są zabierani w podróż przez autoprezentację, traumatyczne wspomnienia, pokusę słów-wabików, emocjonalną ewokację, kaprysy pamięci, kreatywną literaturę faktu, kulturowe zawłaszczenie, iluzję udającą prawdę i złożoną etykę badań uniwersyteckich.

Przez książkę przewijają się studia przypadków międzynarodowych autoetnografów, a załączniki zawierają bezcenne porady dla badaczy uniwersyteckich i przełożonych.