Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
Relics of Death in Victorian Literature and Culture
Dziewiętnastowieczni Brytyjczycy cenili przedmioty codziennego użytku, które niegdyś należały do ich zmarłych. Miłość do tych pamiątek, które obejmowały włosy, zęby i inne szczątki, mówi o zażyłości z ciałem i śmiercią, sposobie rozumienia nieobecności poprzez jej materiały, co jest dziś mniej powszechne.
Deborah Lutz analizuje kulturę relikwii jako potwierdzenie, że przedmioty przechowywały wspomnienia i opowiadały historie. Praktyki te pokazują wiarę w utrzymywanie śmierci żywotnie splecionej z życiem - nie jako memento mori, ale raczej jako poszanowanie wyjątkowości unikalnych istot. W kulturze konsumpcyjnej w pełnym rozkwicie w latach 50.
XIX wieku pamiątki po bliskich wyróżniały się jako niepowtarzalne, autentyczne rzeczy, których wartość była czysto osobista. Dzięki uważnej lekturze dzieł Charlesa Dickensa, Emily Bront, Alfreda Lorda Tennysona, Thomasa Hardy'ego i innych, niniejsze studium ukazuje, jak ceniono przedmioty, które należały do zmarłych lub ich dotykały.