Książka ta bada sposoby, w jakie doświadczenia religijne Rilkego znajdują estetyczny wyraz w jego twórczości i jak motywy te są przetwarzane w literaturze.
Autor szczegółowo analizuje motywy chrześcijańskie, islamskie i buddyjskie, które pojawiają się w twórczości Rilkego. Analiza koncentruje się zatem na styku literatury i religii.
Ponadto podkreśla się również rozwój artystyczny Rilkego, zwłaszcza związek między jego dziełami poetyckimi a sztukami wizualnymi. Sztuka i poezja tworzą ścisły związek w twórczości Rilkego, w której zachodzi złożona interakcja między sztuką werbalną i wizualną.