Religia i nicość, 1

Opinie czytelników

Książka oferuje głęboki wgląd w filozofię Zen i egzystencjalizm, łącząc myśl Wschodu i Zachodu. Jednak czytelnicy często uważają ją za trudną ze względu na jej złożony język i gęsty styl, a krytyka dotyczy jej zawiłej ekspresji i problemów z tłumaczeniem.

⬤ Głęboka i wnikliwa treść
⬤ unikalna integracja buddyzmu, Nietzschego i chrześcijaństwa
⬤ oferuje inne spojrzenie na zachodnią filozofię
⬤ wysoko ceniona przez tych, którzy wytrwali w jej trudnościach
⬤ chwalona jest jakość pisania.

⬤ Złożony i zawiły język może być odstręczający
⬤ problemy z tłumaczeniem prowadzą do problemów z czytelnością
⬤ niektórzy uważają, że tekst jest gęsty i trudny do sparafrazowania
⬤ stan fizyczny niektórych egzemplarzy jest zły.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Religion and Nothingness, 1

Zawartość książki:

W "Religii i nicości" czołowy przedstawiciel szkoły filozoficznej z Kioto kładzie podwaliny pod myślenie o powstającym świecie, o świecie zjednoczonym ponad różnicami Wschodu i Zachodu. Keiji Nishitani zauważa nieodwracalną tendencję cywilizacji zachodniej do nihilizmu i wyróżnia podbój nihilizmu jako zadanie dla współczesnej filozofii. Nihilizm, czyli względna nicość, może zostać przezwyciężony jedynie poprzez radykalizację do Pustki, czyli absolutnej nicości. Przyjmując absolutną nicość jako fundamentalne pojęcie w racjonalnych wyjaśnieniach wschodniego doświadczenia ludzkiego życia, profesor Nishitani bada znaczenie tego pojęcia dla współczesnego życia, aw szczególności dla zachodnich teorii filozoficznych i wierzeń religijnych. Wszędzie jego podstawowa intencja pozostaje taka sama: skierować naszą współczesną sytuację na rozwiązanie poprzez ten wgląd.

Wyzwanie, jakie myśl Keijiego Nishitaniego stanowi dla Zachodu, jako nowoczesna wersja wschodniej tradycji spekulatywnej, która jest tak stara i tak różnorodna jak nasza własna, polega na zjednoczeniu zasady rzeczywistości i zasady zbawienia. W procesie tym jedna tradycyjna zachodnia idea po drugiej poddawana jest analizie: dychotomia wiary i rozumu, bytu i substancji, osobowe i transcendentne pojęcia Boga, przesadna rola nadawana świadomemu ego, a nawet judeochrześcijańskie spojrzenie na samą historię.

Religia i nicość stanowi główne dzieło jednego z najbardziej wpływowych i zaangażowanych japońskich umysłów filozoficznych.