Religia fikcyjna: Nowy Testament pozostaje nowy

Opinie czytelników

Książka dr Spencera krytykuje doktrynę chrześcijańską i sugeruje, że znaczna część Nowego Testamentu nie jest nieomylna. Jednak wielu czytelników uważa jego poglądy za głęboko obraźliwe i nieortodoksyjne, argumentując, że błędnie opisuje tradycyjne wierzenia chrześcijańskie i brakuje mu prawdziwego zrozumienia Pisma Świętego.

Niektórzy czytelnicy mogą docenić próbę zbadania i przeanalizowania ewolucji doktryny chrześcijańskiej oraz zaangażowanie książki w różne postacie i dzieła literackie.

Książka jest krytykowana za rozwodnioną wersję chrześcijaństwa, obraźliwe twierdzenia o nieomylności Pisma Świętego, błędne przedstawienie kontekstu historycznego i teologicznego oraz brak szacunku dla ortodoksyjnych wierzeń chrześcijańskich. Wielu uznało argumenty dr Spencera za niedoinformowane i sprzeczne z tradycyjną doktryną.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fictional Religion: Keeping the New Testament New

Zawartość książki:

Księgi Nowego Testamentu nie są nieomylnymi słowami Boga. W pierwszych wiekach wiary teksty ulegały zmianom.

Możemy i powinniśmy opierać się na tej elastycznej tradycji. Są to twierdzenia, którymi kieruje się ta książka. W Fikcyjnej religii Jamie Spencer rzuca wyzwanie czytelnikom, aby przyjęli bardziej racjonalne, bardziej naukowe i bardziej historyczno-krytyczne podejście do Nowego Testamentu.

Analizuje dwunastu pisarzy, którzy, jak twierdzi, pozwalają nam zobaczyć, jak myślący artyści na przestrzeni ostatnich 600 lat przyjęli odziedziczoną doktrynę chrześcijańską i zastosowali zarówno jej formalne założenia, jak i jej ducha do potrzeb intelektualnych, kontekstów społecznych i uprzedzeń kulturowych swojej epoki. Przez całą erę chrześcijaństwa dramaturdzy, poeci i pisarze, tacy jak Chaucer, Szekspir i C.S.

Lewis, oddawali te same usługi doktrynie Nowego Testamentu, jakie hebrajscy prorocy biblijni i opowiadający historie oddawali żydowskiemu prawu ustanowionemu w Pięcioksięgu. Chociaż nasi kreatywni artyści nie mają oficjalnego wstępu do Pisma Świętego, kształtują chrześcijańską doktrynę i spostrzeżenia na nowe sposoby, aby sprostać nowym ludzkim warunkom.

Dzięki nim Nowy Testament pozostaje nowy.