Relacyjna etyka imigracji: Gościnność i wrogie środowiska

Oryginalny tytuł:

A Relational Ethics of Immigration: Hospitality and Hostile Environments

Zawartość książki:

Aby zrozumieć etykę imigracji, musimy zacząć od sposobu, w jaki jest ona realizowana i rozumiana przez codziennych aktorów: poprzez praktyki gościnności i wrogości.

Opierając się na feministycznym i poststrukturalistycznym rozumieniu etyki i gościnności, książka ta oferuje nowe podejście do etyki imigracyjnej, badając reakcje państw i społeczeństw na imigrację z globalnej Północy i Południa. Zamiast traktować etykę jako dający się określić kodeks tego, jak powinniśmy zachowywać się wobec obcych, bada gościnność jako etykę relacyjną €„ etykę bez moralizmu €”, która ma na celu zrozumienie i ewentualne przekształcenie sposobu, w jaki ludzie już to robią przyjmują i odrzucają zobowiązania i obowiązki wobec siebie nawzajem.

Opierając się na konkretnych przykładach z Kolumbii, Turcji i Tanzanii, a także UE, USA i Wielkiej Brytanii, gościnność jest rozwijana jako strukturalna i emocjonalna praktyka rysowania i przerysowywania granic wewnątrz i na zewnątrz, przynależności i braku przynależności. W ten sposób aktywnie tworzy społeczeństwo jako przestrzeń wspólną o określonym etosie: od gościnnego domu po rasistowskie wrogie środowisko. Gościnność jest zatem traktowana jako krytyczny sposób refleksji nad tym, jak tworzymy „my” i odnosimy się do innych poprzez splątane historie kolonializmu, wysiedleń, przyjaźni i wyzysku.

Tylko dzięki takiemu refleksyjnemu zrozumieniu możemy dążyć do przekształcenia praktyk imigracyjnych, aby lepiej odzwierciedlały rzeczywisty i aspiracyjny etos społeczeństwa. Zamiast prostych odpowiedzi €" usuwanie granic lub tworzenie globalnych reżimów migracyjnych €", książka opowiada się za ugruntowanymi negocjacjami, które opierają się na istniejących lokalnych możliwościach reagowania na imigrację.