Reconstructing Judicial Review
Niniejsza książka przedstawia nową interpretację kontroli sądowej w Anglii i Walii jako związanej z postępem wymiaru sprawiedliwości i dobrym zarządzaniem, w przeciwieństwie do zajmowania się przede wszystkim ultra vires lub konstytucjonalizmem common law. Została ona opracowana zarówno na podstawie analizy funkcji i wartości, którym powinna służyć kontrola sądowa, jak i na podstawie analizy empirycznych faktów „społecznych” dotyczących kontroli sądowej, przede wszystkim doświadczonych w Sądzie Administracyjnym.
W oparciu o gruntowną analizę orzecznictwa skonstruowano nową taksonomię podstaw kontroli sądowej: błąd, niewłaściwość proceduralna, zwykła wykładnia ustawowa prawa zwyczajowego, niewłaściwość uznaniowa, istotne/nieistotne względy, naruszenie prawa chronionego EKPC lub obowiązku równości oraz konstytucyjny podział uprawnień, praw konstytucyjnych lub innych złożonych zasad konstytucyjnych. Wyjaśnia każdą z tych podstaw, jakie może być dla nich wsparcie akademickie i sądowe poza analizą orzecznictwa, a także ich podobieństwa i różnice w porównaniu z popularnymi istniejącymi taksonomiami. Wynika z niego, że sędziowie sądów administracyjnych są zaangażowani w zwykłą wykładnię ustawową prawa zwyczajowego w około połowie wszystkich spraw, a tam, gdzie w grę wchodzi uznaniowy osąd ze strony pierwotnego decydenta, sędziowie rzeczywiście uważają, że ich zadaniem jest ustalenie, czy zaskarżona decyzja była uzasadniona uzasadnieniem o odpowiedniej jakości.
Stwierdzono, że sędziowie stosują zwykłe zasady prawa zwyczajowego dotyczące wykładni ustawowej z historycznym rodowodem, w tym oceniają rozumowanie pierwotnego decydenta w odniesieniu do celu ustawowego i oddzielają istotne od nieistotnych względów, w tym względów moralnych. Rezultatem jest przełomowa ponowna ocena podstaw kontroli sądowej w Anglii i Walii oraz praktyki Sądu Administracyjnego.