Reinventing the Tripitaka: Transformation of the Buddhist Canon in Modern East Asia
Chiński kanon buddyjski jest systematycznym zbiorem wszystkich przetłumaczonych buddyjskich pism świętych i powiązanej z nimi literatury powstałej w Azji Wschodniej i został uznany za jeden z "trzech skarbów" w społecznościach buddyjskich.
Pomimo jego niekwestionowanego znaczenia w historii buddyzmu, badania nad tym ogromnym zbiorem pozostały w dużej mierze domeną buddologów koncentrujących się na badaniach tekstowych i bibliograficznych. Naszym celem jest zatem zainicjowanie innowacji metodologicznych w celu zbadania transformacji kanonu poprzez umiejscowienie go we współczesnym kontekście, charakteryzującym się skomplikowanymi interakcjami między Wschodem a Zachodem, a także między krajami Azji Wschodniej.
W okresie nowożytnym chiński kanon buddyjski został przetłumaczony, zredagowany, zdigitalizowany i skondensowany, a także umiędzynarodowiony, zakwestionowany i zrytualizowany. Najbardziej znanym osiągnięciem tej nowoczesnej transformacji jest kompilacja kanonu Taisho w latach dwudziestych XX wieku. Stał się on źródłem zarówno doktrynalnej ortodoksji, jak i kreatywności, a jego znaczenie znacznie wzrosło, ponieważ buddyjska nauka i dewocjonalizm wykorzystały kanon do różnych celów.
Nadal jednak nie jest jasne, co doprowadziło do powstania współczesnych wydań kanonu buddyjskiego w Azji Wschodniej. Niniejszy tom bada najbardziej znaczące i interesujące wydarzenia dotyczące chińskiego kanonu buddyjskiego we współczesnej Azji Wschodniej, w tym tworzenie kanonu, studia tekstowe, analizy historyczne, studia religijne, wymyślanie rytuałów oraz cyfrowe narzędzia i metody badawcze.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)