Ocena:
Książka jest godna polecenia ze względu na szczegółowe wyjaśnienie istotnych kwestii rynkowych i dogłębną analizę regulacji dotyczących infrastruktury. Łączy w sobie studia przypadków i przeglądy historyczne, zapewniając pomocne ramy dla zrozumienia podejść regulacyjnych. Ma jednak pewne ograniczenia w traktowaniu własności publicznej i nakładania się form regulacyjnych.
Zalety:⬤ Godna polecenia
⬤ szczegółowe wyjaśnienia istotnych kwestii
⬤ pouczająca i dobrze napisana
⬤ łączy studia przypadków z kontekstem historycznym
⬤ wyważone spojrzenie na wady i zalety regulacji
⬤ dostępna w formie e-booka.
⬤ Brak dogłębnego omówienia własności publicznej
⬤ trudność w cytowaniu formatu e-booka
⬤ nieco nieodpowiednie potraktowanie nakładania się regulacji
⬤ autor wydaje się uprzedzony do regulacji rządowych
⬤ mógłby skorzystać z bardziej dogłębnych studiów przypadków.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Regulating Infrastructure: Monopoly, Contracts, and Discretion
W latach 80. i 90.
wiele krajów zwróciło się do sektora prywatnego w celu zapewnienia infrastruktury i usług użyteczności publicznej, takich jak gaz, telefony i autostrady - z myślą, że zachęty rynkowe pozwolą kontrolować koszty i poprawić jakość podstawowych usług. Jednak późniejsze klęski, w tym załamanie się hurtowego rynku energii elektrycznej w Kalifornii i bankructwo największej brytyjskiej firmy kolejowej, wywołały niepokojące pytania dotyczące prywatyzacji. Niniejsza książka porusza jedną z najbardziej nurtujących kwestii: w jaki sposób rząd może sprawiedliwie i skutecznie regulować "naturalne monopole" - te usługi infrastrukturalne i użyteczności publicznej, których technologie sprawiają, że konkurencja jest niepraktyczna?
Zamiast trzymać się ekonomii, JosE GOmez-IbANez czerpie z historii, polityki i bogactwa przykładów, aby zapewnić mapę drogową dla różnych podejść do regulacji. JosE GOmez-IbANez opowiada się za podejściem rynkowym i kontraktowym - w tym prywatnymi umowami między dostawcami infrastruktury a klientami, a także umowami koncesyjnymi z rządem działającym jako pośrednik - w porównaniu z tymi, które przyznają rządowym organom regulacyjnym znaczną swobodę decyzyjną.
Umowy mogą zapewnić silniejszą ochronę klientom i dostawcom infrastruktury oraz większe możliwości dostosowania usług do ich wzajemnych korzyści. W niektórych przypadkach wymagania firm i ich klientów są jednak zbyt nieprzewidywalne, by umowy mogły zadziałać, w związku z czym konieczne może być zastosowanie alternatywnych rozwiązań.
