Social Reform, Modernization and Technical Diplomacy: The ILO Contribution to Development (1930-1946)
MOP, założona w 1919 r. na mocy traktatu wersalskiego jako część systemu Ligi Narodów, do dziś jest główną organizacją odpowiedzialną za międzynarodową organizację pracy i poprawę warunków pracy na świecie.
Powszechnie uznawana za swoje wysiłki w budowaniu międzynarodowych standardów pracy, MOP pozostaje mało zbadana przez specjalistów i historyków rozwoju. Niniejsza książka ma na celu wypełnienie tej luki i prześledzenie historii rozwoju międzynarodowego i jego wczesnych pionierów poprzez analizę działalności Międzynarodowego Biura Pracy, Sekretariatu Międzynarodowej Organizacji Pracy, w latach 1930-1946. W tej książce rozwój jest wykorzystywany jako klucz do kwestionowania miejsca i funkcji MOP w rozwijającym się międzywojennym świecie.
Praktyki i dyskursy rozwojowe, które pojawiły się w latach trzydziestych XX wieku, miały głównie na celu wspieranie strategii uniwersalizacji MOP, która była konieczna ze względu na wydarzenia, które wstrząsnęły Europą w tym czasie. Dyskursy i praktyki rozwojowe były również częścią "esprit du temps", ponieważ były ściśle związane z afirmacją planistycznych i racjonalistycznych idei lat trzydziestych.
Jednak dla MOP rozwój nie sprowadzał się do projektu modernizacji gospodarczej, ale był postrzegany jako narzędzie inżynierii społecznej, o czym świadczą misje pomocy technicznej MOP organizowane od 1930 roku. Analiza prac eksperckich pozwala podkreślić logikę dominującą w pomocy technicznej, która była bardziej zgodna z celami instytucjonalnymi niż z rozpowszechnianiem prawdziwej wiedzy specjalistycznej.
Książka ta ma zatem nadzieję wnieść nowe spojrzenie na historię internacjonalizmu i organizacji międzynarodowych w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej, a także na rolę MOP w historii międzynarodowego myślenia i praktyk rozwojowych.