Reforma imigracyjna: Trup, który nie umrze

Opinie czytelników

Książka „Reforma imigracyjna: The Corpse that Will Not Die” oferuje dogłębną analizę historycznej i trwającej walki o reformę imigracyjną w USA, koncentrując się na ustawie o reformie i kontroli imigracji z 1986 roku. Zapewnia szczegółową historię legislacyjną i wgląd w różne podmioty zaangażowane w proces reform, podkreślając znaczenie zrozumienia złożoności polityki imigracyjnej.

⬤ Dobrze zbadana i dokładnie udokumentowana
⬤ wciągająca fabuła, która sprawia, że szybko się ją czyta
⬤ zapewnia kluczowy kontekst historyczny dla obecnych debat imigracyjnych
⬤ zawiera intymny portret rzecznictwa imigrantów
⬤ podkreśla dwupartyjną współpracę w poprzednich reformach
⬤ niezbędna lektura dla studentów, rzeczników i decydentów.

⬤ Książka jest długa, co może zniechęcić niektórych czytelników
⬤ może wymagać wcześniejszej wiedzy na temat polityki imigracyjnej dla pełnego zrozumienia
⬤ krytyka współczesnego rzecznictwa może być postrzegana jako zbyt ideologiczna.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Immigration Reform: The Corpse That Will Not Die

Zawartość książki:

Ta książka to historia i wspomnienia z walki o ustawę o reformie i kontroli imigracji z 1986 r.: jej ewolucja, uchwalenie, wpływ i dziedzictwo dla przyszłości reformy imigracyjnej.

Charles Kamasaki spędził większość swojego życia pracując dla UnidosUS, dawniej National Council of La Raza (NCLR), największej w kraju latynoskiej organizacji zajmującej się prawami obywatelskimi i rzecznictwem. Był bezpośrednim uczestnikiem wielu spotkań, przesłuchań, dyskusji, debat i innych wydarzeń, które doprowadziły do uchwalenia ostatniej dużej ustawy o reformie imigracyjnej, The Immigration Reform and Control Act of 1986 (IRCA).

Ujawnia role kluczowych prawodawców i koalicji lobbystów interesu publicznego, którzy odegrali rolę w sprzeciwie, kształtowaniu, a następnie wdrażaniu IRCA. Jego relacja podkreśla centralne znaczenie kwestii rasowych w debacie na temat reformy imigracyjnej i dlaczego stała się ona niemal stałym tematem debaty politycznej.