Refleksje na temat alpinizmu: A Journey Through Life as Experienced in the Mountains (CZWARTA EDYCJA, poprawiona i rozszerzona)

Opinie czytelników

Reflections on Mountaineering autorstwa Alana V. Goldmana to poetycka eksploracja życiowych wyzwań i triumfów przez pryzmat wspinaczki górskiej. Zbiór ponad 115 wierszy narracyjnych oddaje zarówno fizyczny, jak i filozoficzny wymiar wspinaczki, zagłębiając się w tematy strachu, podziwu, rozwoju osobistego i piękna natury. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię i możliwość odniesienia się do wierszy, znajdując inspirację w refleksjach Goldmana na temat ludzkich doświadczeń połączonych ze zmaganiami wspinaczki górskiej.

⬤ Bogaty opisowy język oddaje piękno i wyzwania wspinaczki górskiej.
⬤ Prowokujące do myślenia tematy, które rezonują z uniwersalnymi ludzkimi doświadczeniami.
⬤ Mieszanka form poetyckich, w tym rymów i prozy, zaspokaja różnorodne gusta literackie.
⬤ Inspirujące przesłanie o pokonywaniu przeciwności losu i sile osobistego rozwoju.
⬤ Przystępny nawet dla tych, którzy nie są typowymi czytelnikami poezji, z powiązaną treścią, która wywołuje refleksję.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za bardziej atrakcyjną dla doświadczonych wspinaczy ze względu na odniesienia techniczne.
⬤ Długość zbioru poezji może być zniechęcająca dla tych, którzy nie są przyzwyczajeni do czytania poezji.
⬤ Kilka recenzji wspomina, że introspektywna natura zbioru może nie odpowiadać preferencjom czytelniczym każdego.

(na podstawie 63 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Reflections on Mountaineering: A Journey Through Life as Experienced in the Mountains (FOURTH EDITION, Revised and Expanded)

Zawartość książki:

Reflections on Mountaineering, A Journey Through Life as Experienced in the Mountains, FOURTH EDITION, to sto piętnaście wierszy w stylu narracyjnym, z których niektóre są rymowane, a inne pisane prozą lub czystym wierszem, podsumowujących wiele z tego, czego autor, Alan V. Goldman, nauczył się w ciągu ponad 30 lat wspinaczki, albo z własnego doświadczenia, albo od swoich rówieśników. Pan Goldman zdał sobie sprawę, że wiele z tych samych kwestii moralnych, które konfrontują nas w codziennym życiu, jest również obecnych w wysokich górach, tylko w ostrzejszym stopniu. Mimo to, wiele wierszy odzwierciedla tematy i sytuacje, które są szczególnie widoczne w środowisku górskim.

Wiersze te stanowią "medytację" na temat natury samej rzeczywistości postrzeganej w kontekście odkrywania granic ludzkiego zrozumienia i osiągnięć. Poruszając tematy takie jak zachwyt i zdumienie, strach i jak się z nim zmierzyć, pokusa wielkich gór, a także rola szczęścia, losu i przypadku, pan Goldman udostępnia szerokiej publiczności "ukryte" prawdy, których często doświadczają alpiniści. Co więcej, wiele wierszy dotyczy ludzkiego postrzegania rzeczywistości w kontekście sensu samego życia i tego, jak wspinacze nadają znaczenie górom poprzez sam akt wspinaczki.

Inne wiersze traktują o potrzebie zmierzenia się z górskim wyzwaniem, różnym postrzeganiu upływu czasu w górach, wnikliwości i świadomości sytuacyjnej wspinacza na górskiej arenie, radzeniu sobie z siłą obecności góry i potęgą górskiej rzeczywistości. Istnieje również zjawisko wzajemnego powiązania tych i innych tematów w jednym doświadczeniu, co znajduje odzwierciedlenie w danym wierszu.

Oczywiście wiersze dotyczą uczuć wywołanych dążeniem do sukcesu w górach, ale także radzą sobie z traumą porażki. Przede wszystkim w samym przygotowaniu i dyscyplinie wymaganej do wspinaczki górskiej, a także w doświadczaniu uniesienia podboju, zarówno gór, jak i nas samych, można znaleźć ludzki sens.