Refiguring the Map of Sorrow: Nature Writing and Autobiography
Ostatnie dekady przyniosły eksplozję zainteresowania zarówno autobiografią, jak i literaturą środowiskową. W Refiguring the Map of Sorrow Mark Allister łączy te dwa gatunki, analizując odrębną formę narracji o żałobie, w której pisarze radzą sobie z żałobą, stojąc wyraźnie zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz tekstu: na zewnątrz, pisząc o świecie przyrody.
Wewnątrz, czyniąc tę ekspozycję częścią procesu żałoby.
Opierając się na tezie Petera Fritzella w Nature Writing and America, że najlepsze amerykańskie pisarstwo przyrodnicze łączy w sobie arystotelesowską historię naturalną i augustyńską spowiedź, ta literacka interpretacja czerpie z psychoanalitycznej teorii narracji, studiów nad żałobą, teorii autobiografii i ekokrytyki, aby uzyskać wgląd w to, jak pisanie o przyrodzie może stać się autobiograficznym, uzdrawiającym aktem.
Allister analizuje prace Terry'ego Tempesta Williamsa, Sue Hubbell, Petera Matthiessena, Billa Baricha, Williama Leasta Heat-Moona i Gretel Ehrlich, aby zademonstrować trud słuchania natury oraz przekładania terenu i siebie na język i formę. Skupiając się na wielu sposobach, w jakie ludzie łączą się - często głęboko i pilnie - ze zwierzętami lub ziemią, Allister znacznie rozszerza nasze rozumienie "relacyjnej" autobiografii.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)