Ocena:
Książka „Rebel Correspondent” oferuje wciągające i wnikliwe spojrzenie na wojnę secesyjną z perspektywy szeregowca Arba F. Shawa, żołnierza Konfederacji. Czytelnicy doceniają żywą narrację, która ożywia codzienne doświadczenia żołnierzy podczas wojny. Książka została pochwalona za dokładne badania i głębię emocjonalną, zapewniając wyjątkowe osobiste spojrzenie na wrażliwy temat historyczny. Niektórzy czytelnicy uznali jednak niektóre części narracji za suche, a treść może stanowić wyzwanie dla osób wrażliwych na polityczne implikacje wojny secesyjnej.
Zalety:⬤ Wciągająca narracja i żywe obrazy, które zanurzają czytelników w doświadczeniach żołnierza Konfederacji.
⬤ Dobrze zbadana i przemyślana prezentacja historii z osobistej perspektywy.
⬤ Rzuca światło na powszechnie pomijane życie i zmagania żołnierzy z Południa.
⬤ Polecana miłośnikom historii i czytelnikom zainteresowanym narracjami o wojnie secesyjnej.
⬤ Prowokuje do myślenia i dostarcza informacji, zapewniając wgląd w społeczne i osobiste implikacje wojny.
⬤ Część książki może wydawać się sucha lub mniej wciągająca.
⬤ Wrażliwa natura wojny secesyjnej może sprawić, że temat będzie trudny dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że narracja koncentruje się w dużej mierze na osobistych doświadczeniach bez wystarczającego kontekstu dotyczącego szerszych implikacji historycznych.
(na podstawie 67 opinii czytelników)
REBEL CORRESPONDENT to prawdziwa historia młodego człowieka, który wstąpił do armii Konfederacji kilka dni po swoich osiemnastych urodzinach i służył dzielnie aż do zakończenia wojny. Dwukrotnie ranny, wyszedł z niej odmieniony.
Ale nie był tylko powracającym weteranem, był także pisarzem. Na początku XX wieku Arba F. Shaw był pięćdziesięciosiedmioletnim farmerem.
W chłodny grudniowy dzień w 1901 roku przyłożył pióro do papieru, aby spisać swoje wspomnienia z bycia szeregowcem Rebelii w 4 Georgia Cavalry (Avery), CSA. Swoją relację ukończył w lutym 1902 roku.
Jego lokalna gazeta, Walker County Messenger w Lafayette w stanie Georgia, opublikowała jego relację w serii ponad 50 artykułów w latach 1901-1903. Potem wszystko zostało zapomniane.
Aż do teraz.