Ocena:
Książka „Realizm i antyrealizm” pod redakcją Williama Alstona składa się z esejów z seminarium w Calvin College i bada debatę na temat realizmu. Podczas gdy niektóre eseje, takie jak Hiskesa na temat nauk empirycznych i chrześcijaństwa, są przyjemne, wiele z nich uważa się za trywialne i nie wnoszące znaczącego wkładu w tę dziedzinę.
Zalety:Zawiera kilka przyjemnych esejów, zwłaszcza artykuł Hiskesa. Stanowi platformę dla aspirujących naukowców.
Wady:Wiele esejów jest postrzeganych jako trywialne i pozbawione znaczenia. Autorzy nie są czołowymi myślicielami i nadmiernie koncentrują się na pracy Alstona, a nie na szerszej eksploracji tematu.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Realism and Antirealism
W ciągu ostatniego stulecia toczyła się debata na temat tezy realizmu i jej alternatyw.
Realizm - pozornie zdroworozsądkowy pogląd, że wszystko lub większość tego, co napotykamy w świecie, istnieje i jest tym, czym jest niezależnie od ludzkiej myśli - został energicznie odrzucony przez tak wybitnych intelektualistów, jak Jacques Derrida, Michel Foucault, Richard Rorty, Thomas Kuhn, Hilary Putnam i Nelson Goodman. Przeciwnicy realizmu, wśród nich historycy i badacze społeczni, którzy popierają konstrukcjonizm społeczny, utrzymują, że cała lub większość rzeczywistości zależy od ludzkich schematów pojęciowych i przekonań.
W tym tomie oryginalnych esejów grupa filozofów bada trwające kontrowersje. Książkę otwiera wprowadzenie autorstwa Williama P. Alstona, którego prace na ten temat wywarły duży wpływ.
Następnie wybrane eseje porównują i kontrastują aspekty argumentów wysuwanych przez realistów z argumentami antyrealistów. Inne rozdziały omawiają znaczenie debaty dla tematów filozoficznych, takich jak epistemologia, oraz dla dziedzin od religii, literatury i nauki po moralność.
