Opinie czytelników
Podsumowanie:W recenzjach podkreślono, że zbiór poezji Meghan O'Rourke „Once” to przejmująca eksploracja żałoby po śmierci matki, skonstruowana tak, by odzwierciedlać podróż przed, w trakcie i po stracie. Wiersze charakteryzują się emocjonalną głębią, szczerością i mieszanką nostalgii z dzieciństwa i obecnego smutku.
Zalety:Zbiór charakteryzuje się niewzruszoną szczerością na temat żałoby, sugestywnymi obrazami i przemyślaną strukturą, która obejmuje etapy żałoby. Wciąga czytelników w emocjonalny krajobraz straty, przekształcając bolesne doświadczenia w piękną poezję. Autor unika sentymentalizmu i z wdziękiem przedstawia tematy związane z rodziną i pamięcią.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać emocjonalną głębię wierszy za trudną lub ciężką, ponieważ tematy obracają się wokół poważnej straty i żałoby, co może nie rezonować z każdym.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Once
Zawartość książki:
Rozżarzone wiersze w Once, drugim zbiorze zadziwiającego i potężnego poety, badają stratę, przemoc i powrót do zdrowia. W obliczu zbliżającej się śmierci matki, O'Rourke przywołuje zniknięte dzieciństwo „amerykańskich domów, mokrych / dzieci poruszających się po nich w strojach kąpielowych ze spandexu; / w środku kanapki z odciętą skórką”. Ale przyszłość wisi złowieszczo nad tym letnim rajem: nie tylko śmierć matki O'Rourke'a, ale także wyraźne traumy obywatelskie, z którymi borykają się obywatele amerykańscy w XXI wieku. „Przyszłość”, pisze O'Rourke, »wciąż jest snem, nocnym potem, który trzeba zmyć / w krainie piasku i chleba«.
Cieniem na tych wierszach kładzie się choroba, zarówno obywatelska, jak i osobista, oraz tajemnicze prądy żałoby. To, co wyłania się z tomu, to medytacja nie tylko nad relacją córki z matką, ale także nad relacją obywatela z narodem. Przez cały czas Once bada siły, które kształtują wojnę, rozwód i śmierć, badając osobistą winę i nakreślając niepewne nowe początki, gdy rozmówcy starają się budować domy na zniszczonej ziemi i odnajdywać całych siebie pośród zerwanych, udaremnionych relacji.
z „Frontier”
... Momentami.
Czułem się chory, odurzony.
BPA i rtęcią.
Innym razem pościłem i patrzyłem w gwiazdy.
Potykałem się wychodząc ze skarbca.
Tam w górze, wszechświat stoi wokół pijany.
Mam nadzieję, że Pan jest dla nas łaskawy.
Bo wyryliśmy każdy nasz błąd...
