Saving the Venice Walkstreets: 1990-1993
Dokumentacja fotograficzna Walkstreets w Venice w Kalifornii na początku lat 90-tych, kiedy to rozważano ich usunięcie w nowym Planie Przybrzeżnym.
Cenione Walkstreets w Venice w Kalifornii opisane i docenione przez mieszkańców. Chodniki zamiast jezdni łączą sąsiadów z frontowymi podwórkami i umożliwiają dyskurs społeczny oraz poczucie bezpieczeństwa rzadkie w miejskiej Ameryce. Ten typ projektowania miejskiego, w przeszłości charakterystyczny dla obszarów wiejskich, przeżywa odrodzenie, ponieważ Kalifornijczycy starają się zmniejszyć swoją zależność od samochodów.
Na początku lat dziewięćdziesiątych Komisja Nadbrzeżna zaproponowała usunięcie wszystkich ogrodzeń i krajobrazu na 65 ulicach Venice Beach Walkstreets.
Książka ta jest kompilacją i dokumentacją udanej kampanii, która uratowała Venice Walkstreets, wykorzystując zdjęcia Sandy Bleifer, poparte publicznymi świadectwami i strategią działań politycznych.
Książka ta jest czymś więcej niż tylko dokumentacją fotograficzną Venice Beach Walkstreets z początku XX wieku, ale służyła udokumentowaniu wysiłków społeczności i przedstawieniu argumentów za ich zachowaniem w krytycznym momencie, gdy Komisja Wybrzeża zamierzała je zniszczyć. Pierwsze zdjęcia są surowe, czarno-białe, zapowiadając rodzaje ingerencji i zarazy, które wynikałyby z dalszej degradacji publicznego prawa drogi, które mieszkańcy zawsze ulepszali jako swoje podwórka i ogrody. Próbka zeznań publicznych i wsparcia politycznego przedstawia kwestie i metody stosowane w celu ich rozwiązania.
Duża liczba kolorowych zdjęć przedstawia idiosynkratyczne linie ogrodzeń na każdej z Walkstreets, a także szereg projektów krajobrazu, od dobrze przemyślanych po doraźne i ekscentryczne. Najemcy mieszkają w domach jednorodzinnych i budynkach wielorodzinnych przeplatanych domami zajmowanymi przez właścicieli. Venice jest antytezą "planowanej społeczności" z jej ścisłymi wytycznymi projektowymi: Mieszkańcy Venice mogą swobodnie wykorzystywać swoje podwórka do wyrażania siebie, ulepszania nieruchomości lub po prostu podstawowego komfortu na świeżym powietrzu. Konfiguracje Walkstreet (wąskie korytarze dla pieszych otoczone prywatnymi ogrodami) sprawdzają się od ponad wieku, pozwalając na idiosynkratyczny pokaz projektów ogrodów, zapewniając jednocześnie strefę buforową dla mieszkańców.
Fotografiom towarzyszą komentarze społeczności Venice, oferujące wgląd w wpływ tych podwórek na jakość życia mieszkańców. To właśnie zestawienie obrazów tych podwórek, tak jak wyglądają one dla pieszego/odwiedzającego wzdłuż chodników, z zeznaniami osób mieszkających w tak bliskiej odległości od publiczności, naprawdę przemawiało za ich zachowaniem.
