Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki Roberta J. Spitzera podkreślają krytyczną analizę sposobu interpretacji konstytucji i wpływu nauk prawnych. Autor krytykuje szkoły prawnicze i redagowane przez studentów recenzje prawnicze za ich rolę we wpływaniu na interpretacje konstytucji, ale niektórzy recenzenci kwestionują skuteczność jego argumentów i konkretnych złoczyńców, których identyfikuje.
Zalety:Książka stanowi przekonującą krytykę jakości badań prawnych i kwestionuje interpretacje konstytucji, podkreślając problemy związane ze szkołami prawniczymi i recenzjami prawniczymi. Jest wciągająca i podnosi ważne kwestie dotyczące stosowania zasad konstytucyjnych.
Wady:Niektórzy recenzenci uważają, że Spitzer skupia się na szkołach prawniczych i recenzjach prawniczych redagowanych przez studentów i nie łączy tych czynników w przekonujący sposób z erozją znaczenia Konstytucji. Dodatkowo, krytykowana jest jego analiza Drugiej Poprawki i dostrzegane uprzedzenia w jego argumentacji. Recenzje sugerują, że sędziowie, a nie prawnicy lub publikacje, są głównymi podmiotami kształtującymi znaczenie konstytucji.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Saving the Constitution from Lawyers
Zawartość książki:
Książka ta jest szeroko zakrojonym oskarżeniem zawodu prawnika w dziedzinie interpretacji konstytucji. Oparty na kontradyktoryjności amerykański system prawny jest dobrze dostosowany do amerykańskiego wymiaru sprawiedliwości, w którym jednostronne argumenty zderzają się, aby uzyskać sprawiedliwy wynik.
Ale gdy zastosuje się go do teoretyzowania na temat konstytucji, rezultatem jest wybiórcza analiza, przegrzana retoryka, zniekształcone fakty i przesadzone wnioski. Takie błędne teorie trafiają do druku w ponad 600 krajowych czasopismach prawniczych - profesjonalnych publikacjach prowadzonych przez studentów prawa, a nie wykładowców czy innych profesjonalistów - a wzajemna weryfikacja prawie nigdy nie jest wykorzystywana do oceny ich wartości. Konsekwencje tego systemu zostały przeanalizowane w trzech aktualnych przypadkach: prezydenckiego weta, "jednolitej teorii" władzy naczelnego dowódcy prezydenta oraz "prawa do noszenia broni" zawartego w Drugiej Poprawce.
W każdym przypadku przeglądy prawa były wylęgarnią wadliwych teorii, które zyskały fałszywą legitymację i polityczną walutę. Książka kończy się zaleceniami dotyczącymi reform.
