Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki o Grigoriju Rasputinie ujawniają mieszankę uznania dla dokładnych badań i stylu narracji, wraz z krytyką dotyczącą jej sensacjonalizmu i postrzeganych nieścisłości w przedstawieniu historycznym. Przedstawiony przez Moynahan portret Rasputina jako złożonej postaci na tle carskiej Rosji rezonuje z niektórymi czytelnikami, podczas gdy inni uważają, że pisarstwo jest suche lub nadmiernie upiększone.
Zalety:Czytelnicy chwalą dogłębne badania, wciągającą narrację i żywy portret Rasputina oraz historyczny kontekst carskiej Rosji. Książka jest opisywana jako wciągająca, przewracająca strony, która zanurza czytelników w życiu postaci historycznych, czyniąc je wiarygodnymi. Oferuje nowe spostrzeżenia, a także szorstki, nieromantyczny obraz postaci Rasputina.
Wady:Krytyka obejmuje styl pisania, który niektórzy uważają za suchy lub nadmiernie sensacyjny, potencjalnie odwracający uwagę od faktów historycznych. Pojawiają się wzmianki o nieścisłościach dotyczących życia Rasputina i portretu rosyjskiej monarchii, a także twierdzenia, że książka jest wypełniona plotkami, a nie rygorystyczną analizą historyczną. Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje zniuansowanego spojrzenia i może być stronnicza wobec niektórych postaci.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Rasputin: The Saint Who Sinned
Zawartość książki:
Grigorij Efimowicz Rasputin - pijak, złodziej, kobieciarz - przybył do Petersburga w 1903 roku niczym ze średniowiecznej przeszłości... obdarty, ubrany na czarno, mruczący.
Do czasu jego sensacyjnego morderstwa trzynaście lat później, chłop był „ukochanym przyjacielem” cara Mikołaja i cesarzowej Aleksandry, z pozornie nadprzyrodzoną mocą powstrzymywania ataków krwawienia ich syna, Alexisa. Jak to się mogło stać? Jak zapytała jedna z ówczesnych dam towarzystwa: „Jak tak żałosny nieszczęśnik mógł rzucić tak rozległy cień? „Opierając się na poufnych raportach policyjnych, notatkach ze spotkań gabinetu i wielu dokumentach dostępnych dopiero teraz, Moynahan rzuca nowe światło na życie Rasputina i kwestionuje niektóre z powszechnie znanych szczegółów jego śmierci.
Washington Post Book World nazwał książkę „wyważoną i dobrze zbadaną”, chwaląc jej „bystrą analizę sposobów, w jakie manipulacyjne zdolności Rasputina zazębiały się z emocjonalnymi potrzebami odizolowanych, przesądnych członków carskiej arystokracji. To niezapomniany portret zarówno epoki, jak i człowieka.
