Rasa, trauma i dom w powieściach Toni Morrison

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Race, Trauma, and Home in the Novels of Toni Morrison

Zawartość książki:

W tym pierwszym interdyscyplinarnym studium wszystkich dziewięciu powieści noblistki Toni Morrison, Evelyn Jaffe Schreiber bada, w jaki sposób wspólnotowa i osobista trauma niewolnictwa osadzona w ciałach i umysłach jego ofiar żyje przez kolejne pokolenia Afroamerykanów. Podchodząc do traumy z kilku najnowocześniejszych perspektyw teoretycznych - psychoanalitycznej, neurobiologicznej oraz teorii kulturowych i społecznych - Schreiber analizuje trwałe skutki niewolnictwa przedstawione w twórczości Morrison i rozważa niemal niemożliwe do pokonania zadanie odzyskania podmiotowości po traumie.

Dzięki innowacyjnemu zastosowaniu neuronauki do krytyki literackiej, Schreiber wyjaśnia, w jaki sposób trauma, czy to zainicjowana przez przemoc fizyczną, dehumanizację, dyskryminację, wykluczenie czy porzucenie, zostaje osadzona zarówno w obwodach psychicznych, jak i cielesnych. Niewolnictwo i jego spuścizna kulturowego odrzucenia tworzą traumę na poziomie indywidualnym, rodzinnym i wspólnotowym, a rodzice nieświadomie przekazują swoją traumę swoim dzieciom poprzez powtarzanie swoich cielesnych doświadczeń. Koncepcje "domu" - czy to fizycznego miejsca, społeczności czy relacji - są rekonstruowane poprzez pamięć, aby zapewnić pozytywne "ja" i służyć jako przestrzeń uzdrawiania dla bohaterów Morrison. Pamiętanie i opowiadanie o traumie w ramach wspierającej społeczności pozwala ofiarom traumy iść naprzód i osiągnąć znaczącą podmiotowość i tożsamość.

Poprzez dokładną analizę każdej powieści, Schreiber śledzi sukces lub porażkę bohaterów Morrison w budowaniu lub odbudowywaniu spójnego "ja", począwszy od niewolnictwa i początkowego pokolenia po niewolnictwie, a skończywszy na XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu odziedziczonej traumy na dzieci. Kiedy bohaterowie próbują uciec od traumy poprzez fizyczną relokację lub przenieść swój ból na innych poprzez agresywne zachowanie lub kozła ofiarnego, rozwój tożsamości słabnie. Tylko wtedy, gdy trauma jest konfrontowana poprzez werbalizację i kwestionowana za pomocą reparacyjnych obrazów domu, wspomnienia pozytywnego "ja" mogą przezwyciężyć ból przeszłych doświadczeń i kulturowego odrzucenia.

Podczas gdy kulturowa trauma niewolnictwa nigdy nie może naprawdę zniknąć, Schreiber argumentuje, że wspomnienia, które rekonstruują pozytywne "ja", niezależnie od tego, czy są tworzone przez ludzi, relacje, fizyczne miejsce czy koncepcję, pomagają bohaterom Morrison w ustanowieniu podmiotowości. Książka Schreiber, będąca przełomowym dziełem interdyscyplinarnym, łączy teorie psychoanalityczne, neurobiologiczne i społeczne w pełną i bogatą analizę traumy i możliwości uzdrowienia w powieściach Morrison.