A Race of Female Patriots: Women and Public Spirit on the British Stage, 1688-1745
A Race of Female Patriots dowodzi, że na brytyjskiej scenie w XVIII wieku pojawiały się kobiety o publicznych poglądach, aby katalizować afektywne doświadczenie politycznej przynależności, ponieważ dramaturdzy wyobrażali sobie nowe formy przynależności, lojalności i lojalności odpowiednie dla nowej brytyjskiej konstytucji ustanowionej przez Chwalebną Rewolucję 1688 roku. Brett D.
Wilson analizuje zarówno podstawowe repertuary (The Fair Penitent, Jane Shore), jak i mniej znane sztuki (Liberty Asserted, The Revolution of Sweden, Edward and Eleonora), aby zdefiniować parametry powszechnego, ale niedostatecznie zbadanego trybu dramatycznego: dramatów "obywatelskich", które wykorzystują sceny konfliktów politycznych i prywatnych nieszczęść do tworzenia społeczności wokół kobiet. Na scenie kobiety działają z korzyścią dla ogółu - co, jak argumentuje Wilson, jest niezwykle ważne, ponieważ napełniają one wspólnotę sentymentalnym zapałem: duchem publicznym.
Dramaturdzy tacy jak Nicholas Rowe, Catharine Trotter, John Dennis i James Thomson sprawiają, że związki skoncentrowane na kobietach stają się synekdochami dla brytyjskiego narodu przekształconego z chaosu w harmonię. Przywracając do widoku kluczowe zaniedbane teksty, które przedstawiają kobiety, które czują głęboko jako agentów integracji i ikony cnót obywatelskich, A Race of Female Patriots to przekonujące studium tragicznego dramatu w czasach wielkich zmian politycznych, które daje nowy wgląd w relacje między kobietami, uczuciami i sferą publiczną.
