Rancho Pancho

Opinie czytelników

Sztuka Gregga Barriosa „Rancho Pancho” bada złożoną relację między dramatopisarzem Tennessee Williamsem a jego muzą Pancho Rodriguezem pod koniec lat 40. XX wieku, odzwierciedlając tematy rasy, tożsamości i seksualności w kontekście historycznym. Narracja przeplata się z procesem twórczym Williamsa w „Tramwaju zwanym pożądaniem” i bada wpływ ich romansu na jego twórczość.

Sztuka oferuje inteligentny i wciągający dialog, rysując podobieństwa do dzieł innych wybitnych dramaturgów. Skutecznie podkreśla historyczny i kulturowy kontekst związków homoseksualnych w tamtych czasach, jednocześnie badając tożsamość poprzez humor i dowcip. Odniesienia do klasycznego teatru i cytaty literackie zwiększają jego głębię, czyniąc go przemyślaną i zabawną lekturą.

Niektórzy czytelnicy mogą mieć wrażenie, że portret postaci opiera się na stereotypach, szczególnie w przedstawieniu Pancho jako „porywczego” Latynosa. Ponadto złożoność relacji może nie być w pełni doceniona bez pewnej wiedzy na temat życia i twórczości Williamsa, co może ograniczyć dostępność dla niektórych odbiorców.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

RANCHO PANCHO, dwuaktowa sztuka, bada burzliwy i namiętny związek dramatopisarza Tennessee Williamsa i kochanka Pancho Rodrigueza, który zainspirował postać Stanleya Kowalskiego w A Street Car Named Desire.

RANCHO PANCHO śledzi ich związek od lata 1946 roku na wyspie Nantucket z powieściopisarką Carson McCullers do lata 1947 roku w Provincetown z reżyserką Margo Jones, aspirującym aktorem Marlonem Brando i ostatecznym zerwaniem Williamsa i Rodrigueza.