Ocena:
Książka „Radical Outreach” autorstwa George'a G. Huntera podkreśla znaczenie inkluzywnego zaangażowania w działalność kościoła i odnosi się do niepowodzeń współczesnych praktyk chrześcijańskich. Wzywa do dostosowania ewangelizacji do współczesnych kontekstów kulturowych i zachęca kościoły do przeniesienia uwagi z działań wewnętrznych na misję zewnętrzną. Książka jest uważana za cenne źródło, które rzuca wyzwanie tradycyjnym modelom i zapewnia praktyczne strategie skutecznego docierania do ludzi.
Zalety:⬤ Prosty i praktyczny zasób informacji dla kościoła.
⬤ Zachęca do zaangażowania całe ciało kościelne, a nie tylko liderów.
⬤ Oferuje wnikliwe spojrzenie na obecny stan kościoła i jego misję.
⬤ Zawiera pomocne zasady i konkretne porady, takie jak „Pięć podejść do docierania do ludzi”.
⬤ Wyzywa kościoły do dostosowania się do współczesnych zmian kulturowych i dotarcia do osób niebędących członkami.
⬤ Otrzymała pozytywne opinie za swój wpływ na studia w małych grupach i dyskusje w zborach.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać książkę za niewygodną lub stanowiącą wyzwanie dla ich ustalonych poglądów.
⬤ Skupia się w dużej mierze na radzeniu sobie z niepowodzeniami w kościele, co może nie trafić do wszystkich odbiorców.
⬤ Treść może wydawać się powtarzalna dla tych, którzy są już zaznajomieni z tematami dotarcia do kościoła i adaptacji omówionymi w poprzednich pracach Huntera.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Radical Outreach: The Recovery of Apostolic Ministry and Evangelism
Ta książka opowiada o tym, jak współczesny kościół może odzyskać swoje starożytne świadectwo poprzez praktyczną posługę wśród niezbawionych. Jeśli chodzi o przekształcanie życia ludzi i prowadzenie ich do aktywnego chrześcijańskiego uczniostwa, dlaczego wydaje się, że istnieje taka różnica między kościołem, o którym czytamy w Nowym Testamencie, a naszymi dzisiejszymi kościołami? Co takiego było w tych pierwszych chrześcijanach, że byli w stanie szerzyć ewangelię z tak zaskakującymi rezultatami? Jednym z głównych powodów, mówi George G.
Hunter III, jest to, że dotarli do społeczności, w których żyli. Zamiast budować kościoły-twierdze i zapraszać innych do przyłączenia się do nich w murach, pierwsi chrześcijanie rozprzestrzenili się, angażując się w praktyczne posługi, aby zaspokoić potrzeby ludzi tam, gdzie się znajdowali.
Dzisiejsze kościoły, które odzyskały tę apostolską posługę, to te, które nie polegają na uwielbieniu, a nawet głoszeniu, aby zachęcić niezbawionych do odwiedzenia ich. Korzystają raczej z posług pomocowych - od grup odwykowych po lekcje angielskiego jako drugiego języka - aby dotrzeć do tych, którzy najbardziej potrzebują uzdrawiającego słowa ewangelii.
