Ocena:
Książka „Charging Art with Black Magic” stanowi dogłębną analizę sztuki Any Mendiety, koncentrując się w szczególności na jej powiązaniach z kulturą afro-karaibską i afrykańską diasporą. Zawiera piękne obrazy i podkreśla polityczny kontekst twórczości Mendiety, poruszając tematy kolonializmu i duchowości. Autorka, Genevieve Hyacinthe, oferuje świeże spostrzeżenia poprzez postmodernistyczną soczewkę, dzięki czemu praca jest cennym źródłem dla entuzjastów sztuki i naukowców.
Zalety:Książka zawiera piękne kolorowe i czarno-białe obrazy, oferuje dogłębną eksplorację powiązań Mendiety z kulturą afro-karaibską, zapewnia silne polityczne odczytanie jej dzieł i zawiera cenne odniesienia do badań. Jest uważana za niezbędną dla osób zainteresowanych sztuką, co czyni ją lekturą obowiązkową.
Wady:Chociaż książka jest ceniona za swoje spostrzeżenia i piękno, może być niszowa, ponieważ zagłębia się w specyficzne interpretacje kulturowe i tematy polityczne, które mogą nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Radical Virtuosity: Ana Mendieta and the Black Atlantic
Przywrócenie artystki Any Mendiety jako formalnie innowacyjnej twórczyni sztuki performatywnej, która nawiązała kontakty z marginalizowanymi na całym świecie.
Artystka Ana Mendieta (1948-1985) została zapamiętana jako twórczyni potężnych dzieł wyrażających żywą i niezachwianą feministyczną wrażliwość drugiej fali. W książce "Radical Virtuosity" historyczka sztuki Genevieve Hyacinthe przedstawia nowe spojrzenie na Mendietę, łącząc jej innowacyjne dzieła ze sztuką, estetyką kulturową, feminizmem i społeczno-politycznymi przesłaniami czarnego Atlantyku.
Mendieta opuściła Kubę jako nastolatka, uciekając przed reżimem Castro, i spędziła lata w amerykańskiej rodzinie zastępczej. Hyacinthe twierdzi, że jej poczucie wygnania wpłynęło na jej twórczość. Hyacinthe analizuje rozwój performatywnych dzieł sztuki Mendiety - w szczególności serii Silueta (1973-1985), która dokumentowała sylwetkę jej ciała w ziemi w czasie (seria "bez końca", jak powiedziała Mendieta) - i argumentuje, że prace te zostały ukształtowane przez przywłaszczenie i ponowne wyobrażenie sobie przez Mendietę afro-kubańskiego rytuału. Hyacinthe twierdzi, że wysiłek Mendiety włożony w tworzenie dzieł, które zapraszają publiczność do udziału, sygnalizuje jej zainteresowanie nawiązywaniem kontaktów z marginalizowanymi, szczególnie tymi z czarnego Atlantyku i globalnego Południa. Hyacinthe opisuje "przeciwną entropię" niewielkich prac ziemnych Mendiety (kontrastując je z bardziej masywnymi dziełami stworzonymi przez Roberta Smithsona i innych artystów płci męskiej); rozważa rezonans prac Mendiety ze współczesnymi praktykami czarnych artystek atlantyckich, w tym Wangechi Mutu, Renee Green i Damali Abrams; i łączy artystyczne i polityczne wyrażenia Mendiety z czarnymi feminizmami atlantyckimi takich popularnych artystek jak Princess Nokia.
Życie i twórczość Mendiety są często przyćmione w powszechnej percepcji przez jej wczesną i tragiczną śmierć - w wieku trzydziestu sześciu lat wypadła z okna mieszkania na trzydziestym czwartym piętrze Greenwich Village, które dzieliła z mężem, artystą Carlem Andre. (Andre został oskarżony o jej morderstwo i uniewinniony. ) Relacja Hyacinthe'a - bogato ilustrowana, z wieloma kolorowymi obrazami - odzyskuje pracę i spuściznę Mendiety ze względu na jej artystyczne znaczenie.