Radykalizm społeczny w literaturze urdu - studium kwestii i problemów związanych z płcią, 1930-1960

Oryginalny tytuł:

Social Radicalism in Urdu Literature - A Study of Gender Issues and Problems, 1930-1960

Zawartość książki:

Zarówno historia, jak i literatura starają się odzwierciedlać prawdę na różne sposoby i pomagać w lepszym zrozumieniu społeczeństwa.

Rozprzestrzenianie się nowych i radykalnych idei na początku XX wieku było wynikiem depresji gospodarczej między pierwszą a drugą wojną światową, odrodzenia się powszechnego nacjonalizmu i wpływu marksizmu itp. W Indiach postępowy trend rozpoczął się w 1932 roku, kiedy to młodzi pisarze, tacy jak Sajjad Zaheer, Rashid Jahan, Ahmad Ali i Mehmuduzzafar, niezadowoleni z łagodnych reform i konającego stanu literatury urdu, wydali elektryzującą antologię dziesięciu opowiadań zatytułowaną Angare.

Publikacja otwarcie wyśmiewała przestarzałe religijne i tradycyjne postawy, zwłaszcza wobec kobiet, i doprowadziła do powstania Progressive Writers Association (PWA) w 1936 roku w Lucknow. PWA wywarło wpływ zarówno na poetów, jak i pisarzy oraz zyskało wsparcie i sympatię Iqbala, Rabindranatha Tagore i Jawaharlala Nehru.