Radical Prototypes - Allan Kaprow and the Invention of Happenings (Rodenbeck Judith F. (Noble Chair in Modern Art & Culture Sarah Lawrence College))

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębną analizę ruchu artystycznego Happenings z lat 60., argumentując, że jest on niedoceniany we współczesnym dyskursie artystycznym. Profesor Judith F. Rodenbeck przedstawia krytyczną perspektywę wzajemnych powiązań Happenings z innymi ruchami artystycznymi i teatrem, wykorzystując obszerne cytaty i teoretyczne spostrzeżenia. Chociaż książka oddaje radykalną naturę Happeningów, zwrócono uwagę na jej gęsty akademicki styl, który może zrazić przypadkowych czytelników. Autor podkreśla znaczenie udziału publiczności i kontekst społeczno-polityczny epoki, choć niektórzy czytelnicy pragną bardziej żywych relacji z rzeczywistych wydarzeń.

⬤ Dogłębna analiza ruchu Happenings
⬤ łączy Happenings z teatrem i innymi ruchami artystycznymi
⬤ bogate ramy teoretyczne z obszernymi cytatami
⬤ podważa pogląd, że Happenings nie otrzymały odpowiedniego uznania.

⬤ Gęsty i potencjalnie nieprzystępny żargon akademicki
⬤ brak osobistych relacji i emocjonalnej głębi w odniesieniu do wydarzeń
⬤ może sprawić, że czytelnicy będą zastanawiać się nad osobistym zaangażowaniem lub stronniczością autora.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Badanie eksperymentalnej i doświadczalnej formy sztuki, która pomimo swojej ewolucji ukształtowała sztukę partycypacyjną do dnia dzisiejszego.

"Happeningi" mają popowe konotacje, które przywołują kulturę młodzieżową lat 60. i hipisów w publicznym, radosnym buncie. W międzyczasie badacze umiejscawiają happeningi w genealogii awangardowego performansu, który wywodzi się z futuryzmu, surrealizmu i dadaizmu poprzez action painting z lat 50. XX wieku. W Radical Prototypes Judith Rodenbeck argumentuje za bardziej złożoną etiologią. Allan Kaprow ukuł ten termin w 1958 roku, aby nazwać nową kolażową formę performansu, nazywając happeningi "radykalnymi prototypami" sztuki performance. Rodenbeck oferuje rygorystyczną historyczną lekturę projektu Kaprowa i powiązanych z nim dzieł sztuki. Odkrywa, że te doświadczalne i eksperymentalne prace nie oferowały szczęśliwego komunizmu, ale silną i sprytną krytykę współczesnej społeczności. Happeningi, jak argumentuje, były o wiele bardziej ambiwalentne, negatywne, a nawet przerażające, niż były przedstawiane, zarówno we współczesnych relacjach, jak i w nowszych próbach połączenia ich ze strategiami partycypacyjnymi sztuki współczesnej.

W Radical Prototypes Rodenbeck odzyskuje krytyczną siłę happeningów, odnosząc się do nich zarówno jako obiektów teoretycznych, jak i dzieł sztuki, badając szersze kwestie epistemologiczne i formalne, a także ich materialne i performatywne aspekty. Łączy happeningi z partyturami Johna Cage'a (zwłaszcza 4'33"), awangardowym teatrem i fotografią, a także proponuje nowe odczytanie projektów, od 18 Happenings in 6 Parts Kaprowa (1959) po Leben mit Pop Gerharda Richtera (1963).

Rodenbeck przedstawia happeningi jako formę sztuki partycypacyjnej, która jednocześnie stanowi radykalną krytykę tego uczestnictwa - pogląd, który rewiduje nasze rozumienie współczesnych konstrukcji partycypacji, a także projektów z lat 60. od Fluxusu po sztukę konceptualną.