Racja z Reaganem: Walka o prawdziwy konserwatyzm, 1980-2016

Opinie czytelników

Książka oferuje uczciwą i bezpartyjną eksplorację prezydentury Ronalda Reagana, podkreślając kontrast między popularnymi wyobrażeniami a faktycznymi relacjami. Omawia zasady Reagana i jego gotowość do kompromisu w celu skutecznego rządzenia.

Przejrzysty i pouczający styl pisania, zapewniający faktyczną relację w porównaniu z popularną pamięcią, atrakcyjny dla osób zainteresowanych konserwatyzmem i polityką USA.

W recenzji nie wymieniono żadnych konkretnych wad.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Getting Right with Reagan: The Struggle for True Conservatism, 1980-2016

Zawartość książki:

Republikanie często pytają dziś: "Co zrobiłby Reagan?". " Krótka odpowiedź: prawdopodobnie nie to, co myślą. Ronald Reagan, bohater współczesnych konserwatystów, nie był nawet wystarczająco konserwatywny dla niektórych ze swoich najbardziej zagorzałych zwolenników w swoim czasie - a dziś jego praktyczne, często dwupartyjne podejście do polityki i polityki prawdopodobnie zostałoby uznane za apostazję. Aby spróbować uzyskać jaśniejszy obraz tego, czym jest prawdziwe dziedzictwo Reagana, w tej książce Marcus M. Witcher szczegółowo opisuje często napięte relacje konserwatystów z Ronaldem Reaganem w latach 80. i bada, w jaki sposób stworzyli oni współczesny mit Reagana.

Witcher przypomina nam, że podczas urzędowania Reagana konserwatywni krytycy narzekali, że nie udało mu się doprowadzić do obiecanej rewolucji Reagana - a w 1988 r. wielu republikańskich kandydatów biegło daleko na prawo od jego polityki. Godne uwagi wśród dysonansowych działań jego administracji: Reagan podniósł podatki, gdy było to konieczne, przeszedł kompleksową reformę imigracyjną, podpisał ustawę, która uratowała Social Security i współpracował z przeciwnikami w kraju i za granicą, aby skutecznie rządzić. Nawet jego sztandarowe osiągnięcie - wywołane przez „Panie Gorbaczow, zburz ten mur” - było bardzo niepopularne wśród Konserwatywnego Kaukazu, o czym świadczą ich reklamy prasowe porównujące prezydenta do Neville'a Chamberlaina: „Ustępstwa są tak samo nierozsądne w 1988 r., jak w 1938 r.”.

Prezydencka biblioteka i muzeum Reagana umieściły go ponad partyjną polityką, podkreślając rolę jego administracji w doprowadzeniu do ożywienia gospodarczego i wynegocjowaniu zakończenia zimnej wojny. To, jak ta spuścizna, tak jak wyobrażał ją sobie sam Reagan, stała się bardziej imponującą wersją ukształtowaną przez Republikanów po latach 80., mówi nam wiele o transformacji GOP pod koniec XX wieku - i, jak zręcznie pokazuje praca Witchera, o ruchu konserwatywnym, jaki znamy obecnie.