Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.
Oryginalny tytuł:
Rabbi Leo Baeck: Living a Religious Imperative in Troubled Times
Zawartość książki:
Rabin, pedagog, intelektualista i przywódca społeczności Leo Baeck (1873-1956) był jedną z najważniejszych żydowskich postaci przedwojennych Niemiec. Publikacja jego dzieła Das Wesen des Judentums ("Istota judaizmu") z 1905 r.
uczyniła go jednym z głównych przedstawicieli liberalnego judaizmu. Służył jako kapelan niemieckiej armii podczas I wojny światowej, a w kolejnych latach, opierając się wezwaniu politycznego syjonizmu, wyraził swoje zaangażowanie w wiarę w żywe miejsce dla Żydów w nowych Niemczech. Nadzieja ta została rozwiana wraz z powstaniem nazizmu, a od 1933 r., a nawet po deportacji do Theresienstadt, pracował niestrudzenie jako przywódca niemieckiej społeczności żydowskiej, aby zaoferować swoim współwyznawcom wszelkie możliwe praktyczne, intelektualne i duchowe wsparcie.
Podczas gdy inni po wojnie pracowali nad odbudową niemieckiego życia żydowskiego z popiołów, rozczarowany Baeck uznał te wysiłki za chybione i spędził resztę życia w Anglii. Jednak jego nazwisko jest dziś być może najbardziej znane z Instytutów Leo Baecka w Nowym Jorku, Londynie, Berlinie i Jerozolimie, zajmujących się ochroną dziedzictwa kulturowego niemieckojęzycznych Żydów.
Michael A. Meyer napisał biografię, która w równym stopniu uwzględnia miejsce Leo Baecka jako odważnego przywódcy społeczności i jednego z najważniejszych żydowskich myślicieli religijnych XX wieku, porównywalnego z tak znanymi postaciami jak Martin Buber, Franz Rosenzweig i Abraham Joshua Heschel. Według Meyera, aby w pełni zrozumieć Baecka, należy zbadać nie tylko jego myśl i działalność publiczną, ale także jego osobowość.
Powszechnie opisywany jako łagodny i uprzejmy, potrafił być również wojowniczy, gdy było to konieczne, a przez jego psychikę przewijała się nuta purytanizmu i przesadna cześć dla męczeństwa. Opierając się na szerokiej gamie źródeł, z których niektóre wyszły na światło dzienne dopiero w ostatnich latach, ale przede wszystkim zwracając się do własnych pism Baecka, Meyer przedstawia złożony i zniuansowany obraz jednej z najbardziej godnych uwagi osobowości w żydowskiej historii naszego wieku.
