R. Crumb: Literatura, autobiografia i poszukiwanie siebie

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwą i szczegółową analizę twórczości R. Crumba, wynosząc ją ponad typowe odrzucenie go jako postaci kontrkultury. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że poziom szczegółowości jest nadmierny, a język zbyt skomplikowany, co czyni go mniej przystępnym.

Oferuje dogłębną analizę sztuki R. Crumba, ujawnia wpływy kanonicznych artystów, skutecznie ocenia autobiograficzną narrację Crumba i zawiera mocne rozdziały, takie jak ten o „Artyście głodu” Kafki.

Zbyt szczegółowe opisy elementów dzieła sztuki, powtarzające się sformułowania, użycie złożonej terminologii, która może dezorientować czytelników, i postrzegany brak prawdziwego wglądu poza perspektywą autora.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

R. Crumb: Literature, Autobiography, and the Quest for Self

Zawartość książki:

Robert Crumb (ur. 1943 r.) czytał szeroko i dogłębnie długą listę autorów, w tym Roberta Louisa Stevensona, Charlesa Dickensa, J.D. Salingera, Jacka Kerouaca, Williama S. Burroughsa i Allena Ginsberga, a także klasyków religijnych, w tym teksty biblijne, buddyjskie, hinduskie i gnostyckie. Geniusz Crumba, według autora Davida Stephena Calonne'a, polega na jego zdolności do wchłaniania różnorodnych tradycji literackich, artystycznych i duchowych oraz włączania ich w oryginalny, amerykański sposób dyskursu, który ma na celu ujawnienie jego osobistych poszukiwań sensu życia.

R. Crumb: Literature, Autobiography, and the Quest for Self zawiera sześć rozdziałów, które nakreślają intelektualną trajektorię Crumba i badają powracające tematy filozoficzne, które przenikają jego przedstawienia dzieł literackich i biograficznych oraz sposoby, w jakie reaguje na nie poprzez innowacyjne, olśniewające techniki kompozytorskie.

Calonne bada, w jaki sposób Crumb rozwija koncepcje samotności, rozpaczy, pożądania i konfliktu jako aspektów poszukiwania siebie w swoim zaangażowaniu w Księgę Rodzaju i dzieła Franza Kafki, Jean-Paula Sartre'a, Beatlesów, Charlesa Bukowskiego i Philipa K. Dicka, a także ilustracje Crumba do biografii muzyków Jelly Roll Mortona i Charleya Pattona. Calonne pokazuje, jak miłość Crumba do literatury doprowadziła go do próby niezwykle wiernego oddania tekstów, które podziwiał, jednocześnie podkreślając dla swoich czytelników szczególne ukryte znaczenia filozoficzne, które uznał za najbardziej znaczące w jego własnym autobiograficznym poszukiwaniu tożsamości i autentycznego ja.