The Queerness of Video Game Music
Muzyka z gier wideo jest znaczącym miejscem queerowości, w którym normatywne wymagania są kwestionowane, zawieszane lub rozluźniane. Gry opierają się hegemonicznej logice muzycznej, kwestionują muzyczne systemy wartości i wykorzystują muzykę do komplikowania esencjalistycznych pojęć tożsamości.
Niniejszy element proponuje trzy obszary queerowości, z których każdy reprezentuje różne relacje między „projektowaniem queer” a „zaangażowaniem queer”, od niezamierzonego oporu po wyraźne zaangażowanie w tożsamość. Po pierwsze, element ten analizuje struktury muzyczne, które zapewniają queerowe czasowe alternatywy dla normatywnego rozwoju liniowego, a także systemy interaktywne, które zmieniają relację władzy między materiałem muzycznym a słuchaczem. Po drugie, rozważa barwy „retro” lub „chiptune”, które queerują pojęcia postępu technologicznego, odrzucając chrononormatywność.
Wreszcie, Element omawia muzykę, która queeruje binarną tożsamość „ja/inny”. Gry prezentują sposoby słuchania, angażowania się i rozumienia muzyki, które dają możliwość zakwestionowania odziedziczonych założeń i redukcyjnych lub monolitycznych wartości, praktyk i tożsamości.
