Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
Kształtowanie tożsamości płciowej i seksualnej jest przedmiotem ciągłej antropologicznej dyskusji zarówno w studiach nad Bliskim Wschodem, jak i studiach miejskich, ale historia tożsamości gejów i lesbijek na Bliskim Wschodzie dopiero zaczyna być opowiadana. Queer Beirut to pierwsze etnograficzne studium queerowego życia na arabskim Bliskim Wschodzie.
Czerpiąc z antropologii, studiów miejskich, gender studies, queer studies i teorii społeczno-kulturowej, Sofian Merabet proponuje krytyczną teorię formowania się tożsamości płciowej i religijnej, która zakłóci konwencjonalne założenia antropologiczne dotyczące warunkowej roli, jaką społeczeństwo i poszczególne przestrzenie miejskie odgrywają w ułatwianiu wyłaniania się różnych subkultur w mieście. W latach 1995-2014 Merabet odbył serię podróży etnograficznych do Libanu, podczas których przeprowadził wywiady z wieloma homoseksualnymi mężczyznami w Bejrucie. Poprzez ich historie życiowe Merabet tworzy poruszające narracje etnograficzne i bada, w jaki sposób libańscy geje zamieszkują i wykonują swoją płeć, formułując swoje poczucie tożsamości.
Bada również pojęcie "przestrzeni queer" w Bejrucie oraz rolę, jaką to miasto, jego struktura klasowa i sekciarska, jego historia kolonialna i religia odegrały w odkrywaniu i eksplorowaniu przez tych ludzi ich seksualności. Wykorzystując Bejrut jako mikrokosmos dla złożoności relacji homoseksualnych we współczesnym Libanie, Queer Beirut zapewnia krytyczny punkt widzenia, z którego można pogłębić nasze rozumienie praw płci i obywatelstwa w strukturze nierówności społecznych w szerszym kontekście Bliskiego Wschodu.