Qubec Confronts Canada
Nacjonalistyczne nastroje we francuskiej Kanadzie zostały dobitnie zilustrowane zamachami terrorystycznymi w Montrealu wiosną 1963 roku. Ta erupcja przemocy była wprawdzie dziełem ekstremistów, ale stanowiła pochodną głębokiej transformacji społecznej, politycznej, gospodarczej i kulturowej - raczej przyspieszonej ewolucji niż rewolucji - jaką Quebec przeszedł od zakończenia II wojny światowej. Ta spokojna rewolucja charakteryzuje się nowym poczuciem pewności siebie wśród francuskich Kanadyjczyków, chęcią odrzucenia tego, co uważają za jakąkolwiek oznakę obywatelstwa drugiej kategorii oraz determinacją, by w pełni uczestniczyć we wszystkich aspektach kanadyjskiego życia - jednak bez poświęcania swojej francuskiej kultury i dziedzictwa. Zagrożenie dla Konfederacji Kanadyjskiej jest ukryte w rosnącej niechęci współczesnych francuskojęzycznych Kanadyjczyków do znoszenia „tyranii większości”, niezależnie od tego, jak oświecona lub mająca dobre intencje może być.
To pierwsze obszerne opracowanie w języku angielskim na temat konfliktu między francuskimi i angielskimi Kanadyjczykami zawiera dokładne omówienie francusko-kanadyjskich skarg przeciwko angielskiej Kanadzie oraz ich implikacji dla jedności Kanady.
Dr Corbett poświęca pierwszą część swojego studium analizie fermentu wśród francuskojęzycznej populacji Quebecu w okresie powojennym. Omawia relacje między francusko-kanadyjskim nacjonalizmem a innymi nacjonalizmami oraz role odgrywane przez barierę językową, kościół i ruch separatystyczny. W drugiej części studium rozważa polityczne, gospodarcze i społeczne implikacje separatyzmu, ze szczególnym uwzględnieniem propozycji dostosowania konstytucji do żądań Quebecois. Po prześledzeniu ewolucji ambiwalentnej angielsko-kanadyjskiej koncepcji tożsamości narodowej Kanady, dochodzi do wniosku, że przyszłość Konfederacji będzie zależeć od tego, jak daleko angielska większość będzie skłonna posunąć się w spełnianiu francuskich żądań.