Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia dogłębną analizę pyrronizmu, łącząc go z buddyzmem madhjamaka i odróżniając od cynizmu i dogmatycznego sceptycyzmu. Bada filozoficzną interakcję między tradycjami Wschodu i Zachodu, podkreślając opartą na praktyce naturę Pyrrhonizmu i jego implikacje dla współczesnej myśli.
Zalety:Dobrze zbadana i dobrze napisana, oferuje jasną ekspozycję, która jest dostępna nawet dla początkujących. Książka jest dokładna i zapewnia ważny wgląd w powiązania między filozofiami Zachodu i Wschodu, w szczególności pyrronizmem i buddyzmem. Jest godna uwagi ze względu na szczegółową analizę i prowokujący do myślenia dialog, do którego zachęca.
Wady:Pisanie może wydawać się gęste i akademickie, przez co jest mniej dostępne dla ogółu społeczeństwa. Niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną i oczekiwali więcej szczegółów na niektóre tematy. Może również zbyt mocno skupiać się na niszowych filozofach, co może ograniczać atrakcyjność dla okazjonalnych czytelników filozofii.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pyrrhonism: How the Ancient Greeks Reinvented Buddhism
Zawartość książki:
Pyrronizm jest powszechnie mylony ze sceptycyzmem w zachodniej filozofii. W przeciwieństwie do sceptyków, którzy wierzą, że nie ma prawdziwych przekonań, pyrroniści zawieszają osąd na temat wszystkich przekonań, w tym przekonania, że nie ma prawdziwych przekonań.
Pyrronizm został rozwinięty przez linię starożytnych greckich filozofów, od jego założyciela Pyrrho z Elis w IV wieku p.n.e. do Sekstusa Empiryka w II wieku n.e.. Pyrroniści nie oferują żadnego poglądu, teorii ani wiedzy o świecie, ale zamiast tego zalecają praktykę, odrębny sposób życia, mający na celu zawieszenie przekonań i złagodzenie cierpienia.
Adrian Kuzminski analizuje Pyrrhonizm pod kątem jego uderzającego podobieństwa do niektórych wschodnich niedogmatycznych tradycji soteriologicznych - w szczególności buddyzmu Madhyamaka. Argumentuje, że jego pochodzenie można prawdopodobnie przypisać kontaktom między Pyrrho a mędrcami, których napotkał w Indiach, gdzie podróżował z Aleksandrem Wielkim.
Chociaż pyrronizm nie był praktykowany na Zachodzie od czasów starożytnych, jego spostrzeżenia były czasami niezależnie odzyskiwane, ostatnio w pracach Ludwiga Wittgensteina. Kuzminski pokazuje, że pyrronizm pozostaje aktualny być może bardziej niż kiedykolwiek jako antidotum na dzisiejsze kultury wierzeń.
