Ocena:

Recenzje „The Dust of Empire” podkreślają mieszankę uznania dla jego spostrzeżeń na temat Azji Środkowej i krytyki jego wykonania. Wielu czytelników uważa książkę za pouczającą i wciągającą, szczególnie doceniając kontekst historyczny i krytykę imperializmu. Inni jednak zauważają krytykę dotyczącą nieścisłości historycznych, powierzchowności i meandrującej narracji, której brakuje głębi.
Zalety:⬤ Dostarcza pouczających spostrzeżeń i kontekstu historycznego na temat Azji Środkowej i wpływu zachodnich imperiów.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że złożone tematy są dostępne dla szerokiego grona odbiorców.
⬤ Dobra książka wprowadzająca dla czytelników niezaznajomionych z regionem, podkreślająca znaczenie historii w zrozumieniu bieżących kwestii geopolitycznych.
⬤ Przedstawia szeroki przegląd kilku krajów w zwięzły sposób.
⬤ Zawiera liczne nieścisłości i błędy historyczne, które podważają wiarygodność autora.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że omówienie jest zbyt powierzchowne i brakuje dogłębnej analizy kwestii wewnętrznych w omawianych krajach.
⬤ Struktura książki jest krytykowana za dezorganizację i tendencję do zbaczania z tematu.
⬤ Może nie zadowolić czytelników szukających kompleksowej historii lub głębszej eksploracji konkretnych narodów Azji Środkowej.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
The Dust of Empire: The Race for Mastery in the Asian Heartland
Kiedy Charles de Gaulle dowiedział się, że byłe kolonie Francji w Afryce wybrały niepodległość, wielki generał wzruszył lekceważąco ramionami: „To pył imperium”. Jak jednak przekonali się Amerykanie, drobinki pyłu z odległych i pozornie średniowiecznych krajów mogą, ogromnym kosztem ludzkim i materialnym, zablokować koła zębate supermocarstwa.
W The Dust of Empire Karl E. Meyer analizuje teraźniejszość i przeszłość azjatyckiego serca w książce, która łączy naukę z reportażem, dostarczając fascynujących szczegółów na temat regionów i narodów, które są obecnie przedmiotem pilnej troski Ameryki: pięciu republik Azji Środkowej, Morza Kaspijskiego i Kaukazu, Afganistanu, Iranu, Pakistanu i długo dominującej Rosji.
Przedstawia kontekst amerykańskiej wojny z terroryzmem, poszukiwania przez Waszyngton przyjaciół i sojuszników w islamskim świecie pełnym ekstremizmu oraz nowej polityki rurociągów i praw człowieka na obszarze bogatszym w te pierwsze niż te drugie. Przedstawia on bogaty i skomplikowany obraz regionu, w którym imperia tak często ponosiły klęskę - jest to opowieść ku przestrodze.