Puszcza jako metafora Boga w Biblii hebrajskiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Wilderness as Metaphor for God in the Hebrew Bible

Zawartość książki:

Starożytni izraelscy autorzy Biblii Hebrajskiej nie byli filozofami, więc to, czego nie mogli powiedzieć o Bogu w kategoriach logicznych, wyrazili za pomocą metafory i obrazów. Aby przedstawić Boga w Jego najbardziej nieprzeniknionej inności, wybrali obraz pustyni.

Pustynia była południową granicą starożytnego Izraela, nieznanym regionem, który zawsze był gdzie indziej: z tego innego miejsca przyszedł Bóg - Bóg przyszedł z południa (Hab 3:3); Boże, kiedy maszerowałeś z pustyni (Ps 68:8); z jego południowych zboczy górskich (Pwt 33:2). Robert Miller bada te obrazy, rzucając światło na to, co autorzy biblijni mieli na myśli, kojarząc Boga z pustyniami na południe od Izraela i Judy. Autorzy biblijni znali tamtejszy klimat, florę i faunę, i rozumieli ten wspaniały pustynny krajobraz jako fascynujące miejsce literackiego paradoksu.

Ta boska pustynia była daleka od życia, jej rośliny i zwierzęta były wytrwałe, dziwaczne, dzikie, a nawet nadprzyrodzone.

Duchowe znaczenie pustyni w kontekście biblijnym zaczyna się od elementów fizycznych, których wpływ może wyjaśnić kognitywistyka. Podróżnicy i przyrodnicy ostatnich dwóch tysiącleci doświadczyli tej i innych pustyń, a ich świadectwa stanowią okno na izraelskie doświadczenie pustyni.

Głównym celem jest napotkane doświadczenie egzystencjalne. Konfrontacja z enigmatyczną dzikością pustyni, jej połączeniem znanego i nieznanego, w naturalny sposób prowadzi do duchowego doświadczenia. Panoramiczne spojrzenie książki na biblijną duchowość pustyni jest zilustrowane sposobami, w jakie duchowi pisarze - od czasów biblijnych, przez Ojców Pustyni, po niemiecki mistycyzm - wykorzystywali zawarte w niej obrazy.

Objawienie i odnowa to tylko dwa z wielu tematów. Folklor starożytnego Bliskiego Wschodu, a nawet gdzie indziej, który zajmuje się archetypem pustyni / dziczy, został zbadany przez psychologię jungowską, naukę Goethego, lingwistykę enuncjacyjną i filologię hebrajską. Te "filozofie" przyczyniają się do badania pustynnej metafory Boga w Biblii Hebrajskiej.