Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Desert in Modern Literature and Philosophy: Wasteland Aesthetics
Aidan Tynan prowokacyjnie przemyśla niektóre z podstawowych założeń ekokrytyki i humanistyki środowiskowej.
Pokazując znaczenie pustyń i nieużytków w literaturze od czasów romantyzmu, argumentuje, że pustynia służyła do wyrażania niepokojów związanych z kulturowym znaczeniem przestrzeni w antropocenie. Bada sposoby, w jakie ostrzeżenie Nietzschego, że „pustynia rośnie”, zostało podjęte przez Heideggera, Derridę i Deleuze'a w ich krytyce nowoczesności.
Przygląda się również temu, w jaki sposób pustynia stała się terenem pożądania, nad którym rozpościerała się zachodnia wyobraźnia przestrzeni i miejsca, w pismach od T.S. Eliota po Dona DeLillo, od imperialnego podróżopisarstwa po postmodernizm; od Starego Testamentu po salvagepunk.