
The Waste Land After One Hundred Years
T. S.
Eliot po raz pierwszy opublikował swój długi poemat The Waste Land w 1922 roku. Rewolucyjny charakter dzieła został natychmiast rozpoznany, a następnie uznany za jeden z najbardziej wpływowych wierszy XX wieku i kluczowy dla zrozumienia modernizmu. Eseje zawarte w tym zbiorze w różny sposób zastanawiają się nad Pustkowiem sto lat po jego oryginalnej publikacji.
W tym setnym momencie autorzy zarówno celebrują bogactwo dzieła, jego dźwięki i rzadkie użycie języka, jak i rozważają spuściznę wiersza w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Indiach. Niniejsza praca, wykonana przez międzynarodowy zespół pisarzy z Wielkiej Brytanii, Ameryki Północnej i Indii, wykorzystuje szereg podejść.
Niektórzy autorzy starają się ponownie odczytać sam wiersz w świeży i oryginalny sposób; inni opierają się ustalonemu dryfowi poprzednich badań nad wierszem i przedstawiają nowe rozumienie procesu jego rozwoju poprzez szkice lub jako orkiestrację na stronie. Kilku autorów kwestionuje przyjętą mądrość na temat bezpośredniego dziedzictwa wiersza w dekadzie po publikacji oraz wpływu, jaki wywarł on na krytykę i nowe poetyki w pierwszym stuleciu swojego istnienia. Wprowadzenie do tomu przedstawia kontekst samego wiersza i tło esejów.
Wszystkie artykuły mają na celu zrewidowanie naszego rozumienia wiersza i spojrzenie świeżym okiem na jego błyskotliwość po stu latach. Autorzy: Rebecca Beasley, Rosinka Chaudhuri, William Davies, Hugh Haughton, Marjorie Perloff, Andrew Michael Roberts, Peter Robinson, Michael Wood.