Ocena:
Punk 57 autorstwa Penelope Douglas to wciągający romans o dorastaniu, który porusza tematy samoakceptacji, zastraszania i złożoności relacji między nastolatkami. Historia opowiada o Ryenie i Mishy, którzy od dzieciństwa byli kumplami z pióra, ale kiedy w końcu się spotkali, stanęli w obliczu wyzwań. Choć chwalony za autentyczne przedstawienie emocji nastolatków i rozwój postaci, niektórzy recenzenci zauważyli przewidywalne elementy fabuły i potrzebę większej głębi w postaciach drugoplanowych.
Zalety:⬤ Mocny rozwój postaci i wiarygodni bohaterowie, zwłaszcza Ryen i Misha.
⬤ Wciągający styl pisania, który równoważy romans z ważnymi tematami, takimi jak zastraszanie i tożsamość.
⬤ Unikalne założenie długodystansowej przyjaźni przeradzającej się w romans poprzez pisanie piórem dodaje głębi ich relacji.
⬤ Emocjonalne zaangażowanie, które rezonuje z czytelnikami, wywołując prawdziwe uczucia i reakcje.
⬤ Zdolność Penelope Douglas do poruszania poważnych kwestii w ramach wciągającej narracji.
⬤ Fabuła może czasami wydawać się przewidywalna, opierając się na znanych tropach w gatunku romansów dla młodych dorosłych.
⬤ Niektórym postaciom drugoplanowym brakuje głębi i mogłyby zyskać na dalszym rozwoju.
⬤ Kilka czytelniczek uznało niektóre aspekty charakterystyki za nieco cringeworthy, szczególnie w odniesieniu do nastoletnich relacji seksualnych.
⬤ Niektóre negatywne recenzje wspominały o pośpiesznym zakończeniu i nierozwiązanych punktach fabuły dotyczących postaci drugoplanowych.
(na podstawie 3253 opinii czytelników)
„Byliśmy razem idealni. Dopóki się nie spotkaliśmy”.
MishaNie mogę powstrzymać uśmiechu na słowa z jej listu. Tęskni za mną. W piątej klasie moja nauczycielka umówiła nas z kolegami z innej szkoły.
Myśląc, że jestem dziewczyną o imieniu takim jak Misha, nauczycielka połączyła mnie ze swoim uczniem, Ryenem.
Moja nauczycielka, wierząc, że Ryen jest chłopcem takim jak ja, zgodziła się. Nie zajęło nam dużo czasu, aby zorientować się w pomyłce.
W mgnieniu oka kłóciliśmy się o wszystko. Najlepsza pizza na wynos. Android kontra iPhone.
Czy Eminem jest najlepszym raperem w historii... I to był początek. Przez następne siedem lat to byliśmy my.
Jej listy są zawsze na czarnym papierze ze srebrnym napisem. Czasami jeden na tydzień lub trzy dziennie, ale potrzebuję ich.
Jest jedyną osobą, która trzyma mnie w ryzach, uspokaja i akceptuje wszystko, czym jestem. Mieliśmy tylko trzy zasady. Żadnych mediów społecznościowych, żadnych numerów telefonów, żadnych zdjęć.
Dobrze nam się układało.
Po co to rujnować? Dopóki nie natknąłem się na zdjęcie dziewczyny w sieci. Ma na imię Ryen, uwielbia pizzę Gallo i czci swojego iPhone'a. Jakie są szanse? Pieprzyć to.
Muszę ją poznać. Po prostu nie spodziewam się, że znienawidzę to, co znajdę. RyenNie pisał od trzech miesięcy.
Coś jest nie tak. Czy on umarł? Został aresztowany? Znając Mishę, ani jedno, ani drugie nie byłoby przesadą. Bez niego zaczynam wariować.
Muszę wiedzieć, że ktoś mnie słucha. To moja wina. Powinnam była zdobyć jego numer albo zdjęcie.
Mógł zniknąć na zawsze. Albo tuż pod moim nosem i nawet bym o tym nie wiedziała.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)