Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „An Audience of Chairs” autorstwa Joan Clark bada życie Moranny, kobiety zmagającej się z chorobą afektywną dwubiegunową, na tle małomiasteczkowego życia w Kanadzie. Recenzenci chwalili emocjonalną głębię powieści, jej wrażliwe przedstawienie choroby psychicznej i wciągającą fabułę. Niektórzy krytycy zwracają jednak uwagę na kwestie związane z dokładnością przedstawienia choroby afektywnej dwubiegunowej i tempem narracji.
Zalety:Wzruszająca historia, wnikliwe przedstawienie choroby afektywnej dwubiegunowej, wciągający styl pisania, silny rozwój postaci, rezonuje z czytelnikami, nadaje się dla grup książkowych, wywołuje empatię i ma szczęśliwe zakończenie.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną lub powolną, skrytykowali dokładność przedstawienia choroby afektywnej dwubiegunowej, uważali, że główny bohater został przedstawiony bardziej jako dziwaczny niż realistycznie cierpiący na tę chorobę i wyrazili rozczarowanie, jeśli szukali bardziej autentycznego przedstawienia.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
An Audience of Chairs
Zawartość książki:
Podobnie jak piękno, szaleństwo zmieniało percepcję, ale zamiast oferować iluzję, oferowało złudzenie. Moranna poznała sztuczki, jakimi szaleństwo bawi się z percepcją, gdy doświadczenie pokazało jej, jak przekonująco zniekształca rzeczywistość. Doświadczenie pokazało jej również, że jeśli wytrzyma wystarczająco długo, panika ustąpi, a złudzenia miną. Było wiele świtów na promie, kiedy widok brzydkich kominów uspokajał ją. Były dowodem na to, że po raz kolejny wygrała pojedynek z głosem i dostarczyła się do świtu, całkowicie żywa. (p. 286)
Akcja powieści Joan Clark An Audience of Chairs rozpoczyna się w momencie, gdy Moranna MacKenzie mieszka samotnie na swojej rodowej farmie Cape Breton, tocząc wojnę z objawami choroby afektywnej dwubiegunowej i opłakując utratę dwóch córek, odebranych jej ponad trzydzieści lat wcześniej. Niewiele osób pozostało w jej życiu, ponieważ Moranna nie może pomóc, ale opodatkować cierpliwość prawie każdego, kogo napotka. Jej długo cierpiący brat Murdoch ma na uwadze jej dobro, choć jest zmęczony jej ogromnymi potrzebami i naciskany przez ambitną żonę, by poświęcał jej mniej czasu. Pastor Andy grzecznie odrzuca wyjątkowo inteligentne, ale niesmaczne kazania, które pisze dla niego Moranna. Jej sąsiadka Lottie wie, jak to jest być ekscentrykiem i można na nią liczyć w każdej sytuacji. Lokalna policja RCMP łagodzi jej prawne wpadki. A jej kochanek Bun, który mieszka z nią, gdy nie pracuje na promach między Cape Breton a Nową Fundlandią, wie, jak dać jej szerokie odejście w dni "złej pogody". Dzięki pomocy tych czasami niechętnych aniołów stróżów, a także dzięki starannie zaplanowanemu spadkowi pozostawionemu przez jej ojca (nie wspominając o jej własnej pomysłowości), Moranna zdołała przetrwać te wszystkie lata pomimo małomiasteczkowych plotek i dręczącej młodzieży.
Poprzez serię retrospekcji dowiadujemy się więcej o niszczycielskim wpływie choroby psychicznej Moranny na jej życie i życie jej rodziny. Ale An Audience of Chairs daje nam również wgląd w umysł prawdziwego obrazoburcy i dzikiego ducha, któremu pomimo przytłaczających przeciwności udało się zachować nadzieję przy życiu.
We wczesnych latach życia osiągnięcia i uroda Moranny, wraz z opieką ojca, który dostrzegł w ukochanej córce przebłyski swojej żony-samobójczyni, pozwoliły jej przejść przez dzieciństwo i okres dojrzewania w Sydney Mines stosunkowo bez szwanku. Jest utalentowaną pianistką, dziewczyną z okładki magazynu i obiecującą aktorką, kiedy zawiera genialne małżeństwo z młodym, obiecującym dziennikarzem Duncanem. Wkrótce jednak okazuje się, że macierzyństwo nie daje jej spokoju, a dziwactwa, które ludzie w jej życiu zawsze starali się przeoczyć, stają się trudniejsze do ukrycia za pomocą dramatu i dowcipu, gdy nakładane są na nią matczyne oczekiwania. Jej zainscenizowane życie rozpada się wokół jej uszu, gdy zostaje sama z córkami i w maniakalnej fazie artystycznej strasznie ryzykuje ich życie. Jej rodzina nie jest już w stanie wytłumaczyć jej dziwactw, mąż ją porzuca, a ona sama trafia do szpitala, gdzie na zawsze zostają jej odebrane dzieci.
Nie odgrywając już roli idealnej córki, żony i matki, zdruzgotana Moranna chwiejnie poszukuje celu w swoim życiu. Wraca do odziedziczonej farmy Baddeck i, zainspirowana wizją swojej ciotki Hettie, której opowieści o szkockich przodkach wypełniały wyobraźnię młodej Moranny opowieściami o męstwie, zarabia jako rzeźbiarka w drewnie. Rzeźbi na potrzeby sprzedaży turystycznej odważnych i większych niż żywi ludzi ze swojego klanu, których historii trzyma się, aby wzmocnić wiarę w swój rodowód jako lwie serce, o wiele bardziej pocieszające niż widmo szaleństwa czającego się w jej matczynym rodzie.
Zachwyca publiczność w swoim umyśle - w rzeczywistości publiczność krzeseł - codziennymi wirtuozerskimi występami na desce fortepianu, cichej klawiaturze, na której toczy walkę ze swoimi demonami poprzez muzykę Chopina i Rachmaninowa.
Dzięki tym i innym pomysłowym - i często zabawnym - strategiom, Moranna przez lata budowała życie w delikatnej równowadze, które pewnego dnia zostaje zagrożone przez przebłysk telewizji. Odwiedzając miasto z Bun, jest zdumiona, widząc swoją dorosłą już córkę Bonnie udzielającą wywiadu dla lokalnej stacji na temat wykładu klimatologicznego, który ma wygłosić, a wkrótce potem jej ślub w Halifaksie. Moranna wie, że musi zrobić coś, co z pewnością będzie niespodzianką na weselu. Oznacza to jednak ryzykowanie wszystkim, co ma - swoją dumą, niepewnym zdrowiem psychicznym, nadzieją na odrobinę łaski na świecie.
O An Audience of Chairs, Quill and Quire powiedział: "Elegancko napisana i głęboko osadzona w miejscu, ta poruszająca, pełna współczucia powieść to znacznie więcej niż historia choroby psychicznej. Moranna poszukuje spokoju, radości i więzi - tych samych tęsknot, które napędzają nas wszystkich".
Z wydania w twardej oprawie.
