Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Bees, Wasps, and Weasels: Zoomorphic Slurs and the Delegitimation of Deborah and Huldah in the Babylonian Talmud
Niniejsze studium bada zoomorficzną treść Zibburty (pszczoła/osa) i Karkusty (łasica) - imion nadanych przez R.
Naḥmana z b. Meg 14b Deborze i Huldzie, dwóm wybitnym prorokom Biblii Hebrajskiej.
Przyglądając się uważnie odpowiednim tekstom, Blazenka Scheuer bada starożytne wierzenia na temat pszczół, os i łasic, opowiadając o różnych kluczowych motywach literackich i wizualnych, które podkreślają różne atrybuty tych zwierząt. Studium Scheuera pokazuje wiele sposobów, w jakie zoomorficzne obrazy były wykorzystywane jako klucze interpretacyjne zarówno w tworzeniu historii Debory i Huldy w Biblii Hebrajskiej, jak i w ich późniejszych wersjach. W ciągłym procesie interakcji z kontekstem kulturowym, zoomorfizm reprezentuje próbę zdefiniowania rabinicznych przekonań o roli kobiet w tradycji żydowskiej, ale także o naturze Boga.
Scheuer argumentuje, że symboliczne skojarzenie pszczół i łasic z bezpłciowym poczęciem i narodzinami sprawiło, że zoomorficzne obelgi na temat Debory i Huldy były skuteczne również jako argument przeciwko doktrynie dziewiczych narodzin we wczesnym chrześcijaństwie. Podkreślając fundamentalny proces ciągłego negocjowania tradycji i interpretacji tekstowych, Scheuer odsłania bogaty kulturowo i religijnie konkurencyjny świat, w którym przekazywano teksty biblijne.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)