Epigenetyczna zagadka, jaką jest schizofrenia, stanowi główny temat tej monografii, ale autorzy nie siedzą wygodnie z poglądem, że jest to jednostka.
Podchodzą raczej do psychoz nieafektywnych na szerokiej podstawie epidemiologicznej, ustalając przypadki tak zwanych psychoz funkcjonalnych na przestrzeni ćwierćwiecza. Badają politykę przyjęć, pokazując, że pacjenci są przyjmowani do szpitala na podstawie ich konkretnego obrazu, a nie diagnozy.
Badają różnice między mężczyznami i kobietami z zaburzeniami psychotycznymi i pokazują, że płeć ma większy wpływ niż diagnoza. Badają trendy w czasie i stwierdzają, że demografia ma na nie największy wpływ. Patrząc na przestępczość, pokazują, że czynniki przewidujące zachowania przestępcze u osób z zaburzeniami psychotycznymi są takie same jak u osób bez zaburzeń psychotycznych.
Prześledzili oni również podłużny przebieg choroby, kładąc tym samym kres dychotomii schizofrenia/depresja psychiczna.; Niniejsza monografia stanowi przegląd pomysłów i wielu ustaleń wygenerowanych przez wysoce produktywną grupę badaczy. Ma ona duże szanse stać się jednym ze standardowych źródeł w kilku kluczowych aspektach schizofrenii.