Topographic Psychology: Behavior and the Geometry of the Brain
Współczesna psychologia wierzy, że istnieje byt zwany umysłem, którego zadaniem jest celowe kontrolowanie ciała. Mówi się, że istota ta zamieszkuje wymiar, który jest oddzielony od fizycznej rzeczywistości zajmowanej przez mózg. Gdyby było to prawdą, umysł mógłby przetrwać śmierć swojego właściciela i zostać zaimportowany do innego biologicznego lub mechanicznego ciała lub zostać wyniesiony na jakąś metafizyczną płaszczyznę. Psychologia topograficzna rezygnuje z koncepcji umysłu. Zamiast tego twierdzi, że mózg jest biologiczną maszyną, która wykorzystuje wewnętrzny model świata do przekształcania wrażeń w ruch. Idea ta czyni zbędną koncepcję umysłu i umożliwia kalibrację zachowania ludzi i zwierząt w stosunku do ewolucji.
Model świata składa się głównie z map topograficznych. Wśród nich znajduje się mapa zastrzeżonego terytorium właściciela mózgu oraz mapa kości i mięśni właściciela. Chociaż terytorium istnieje w świecie zewnętrznym, podczas gdy organy istnieją w wewnętrznym świecie ciała, dla mózgu obie mapy reprezentują fragmenty tej samej rzeczywistości.
Centralną osią modelu jest artefakt neuronowy zwany obiektem jaźni, który służy w myśleniu właściciela jako pełnomocnik właściciela.
Przejście od odczuwania do poruszania się nazywane jest decyzją. Decyzje podejmowane w mózgu są ułatwiane przez artefakty neuronowe, które pochodzą z danych sensorycznych, które znajdują się w modelu świata. Istnieją dwa podstawowe rodzaje artefaktów, obiekty i połączenia, z których tworzone są większe struktury neuronowe. Obejmują one efektory, które reprezentują jednostkowe działania jednej strony; transakcje, które reprezentują wzajemne działania między dwiema stronami; stosy wielokątów, które reprezentują analogie, wnioski i historie; specjalny stos wielokątów, który reprezentuje autobiografię właściciela; piramidy, które reprezentują odniesienia w świecie zewnętrznym; oraz specjalną piramidę, która reprezentuje obiekt jaźni.
Aby promować przetrwanie swojego właściciela, model świata reaguje na wydarzenia w świecie zewnętrznym, przełączając ciało między trzema stanami fizjologicznymi. Istnieją trzy takie stany: przemoc, seks i praca, z których każdy rekonfiguruje ciało tak, aby mogło optymalnie reagować na zagrożenie lub okazję.