Psychologia rewolucji

Opinie czytelników

Książka Gustave'a Le Bona „The Psychology of Peoples” stanowi klasyczną analizę psychologii tłumu w czasach rewolucji, w szczególności wykorzystując Rewolucję Francuską jako historyczne odniesienie. Książka jest chwalona za ponadczasowy wgląd w ludzką naturę i masowe zachowania, choć pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące czytelności i przydatności metod Le Bona we współczesnej psychologii.

⬤ Oferuje ponadczasowy wgląd w psychologię tłumu i ludzkie zachowanie w okresach wstrząsów.
⬤ Napisana jasno i logicznie, dzięki czemu złożone idee są zrozumiałe.
⬤ Odnosi się do współczesnych konfliktów politycznych i zachowań społecznych.
⬤ Uznana za fundamentalną rolę w dziedzinie psychologii społecznej.

⬤ Rozmiar druku jest zbyt mały, co utrudnia czytanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest przestarzały i mniej przystępny.
⬤ Krytykowana za to, że nie nadąża za postępami w badaniach nad działaniami zbiorowymi.
⬤ W niektórych wydaniach brakuje odpowiedniego formatowania, takiego jak spis treści i numery stron.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Psychology of Revolution

Zawartość książki:

Omówienie psychologii rewolucji w ujęciu ogólnym, religijnej lub politycznej, a także cech psychicznych i emocjonalnych przywódców takich ruchów, ze szczególnym uwzględnieniem rewolucji francuskiej. Przykłady ruchów rewolucyjnych są najlepiej wybierane z historii Francji, ale historia powszechna jest również wykorzystywana, w tym przewroty polityczne w Portugalii, Chinach i Turcji.

Obecny wiek to nie tylko epoka odkryć; to także okres rewizji różnych elementów wiedzy. Uznawszy, że nie ma zjawisk, których pierwsza przyczyna jest nadal dostępna, nauka wznowiła badanie swoich starożytnych pewników i dowiodła ich kruchości. Dziś widzi, jak jej starożytne zasady znikają jedna po drugiej. Mechanika traci swoje aksjomaty, a materia, niegdyś wieczne podłoże światów, staje się prostym agregatem efemerycznych sił w przejściowej kondensacji.

Pomimo swojej domniemanej strony, dzięki której do pewnego stopnia wymyka się najsurowszej formie krytyki, historia nie była wolna od tej powszechnej rewizji. Nie ma już ani jednej z jej faz, o której moglibyśmy powiedzieć, że jest na pewno znana. To, co wydawało się być definitywnie zdobyte, jest teraz ponownie kwestionowane.

Wśród wydarzeń, których badanie wydawało się zakończone, była Rewolucja Francuska. Analizowana przez kilka pokoleń pisarzy, można by przypuszczać, że jest doskonale wyjaśniona. Co nowego można o niej powiedzieć, z wyjątkiem modyfikacji niektórych jej szczegółów?