Psychologia piękna: Tworzenie pięknego ja

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Psychology of Beauty: Creation of a Beautiful Self

Zawartość książki:

Piękno jest często niewidzialną, ale silną obecnością w pracy klinicznej. Psychologia piękna: Creation of a Beautiful Self, autorstwa Ellen Sinkman, LCSW, odnosi się do istotnego znaczenia piękna, jego źródeł i przejawów w życiu każdego - w tym pacjentów psychoterapeutycznych.

Zdolność do bycia hipnotyzująco pięknym i pięknie kreatywnym, dążenie do opanowania piękna i pragnienie przemiany są uniwersalnymi pragnieniami. Podczas psychoterapii pacjenci manifestują lub bronią się przed tymi siłami. Uderzające jest więc to, że zarówno pacjenci, jak i terapeuci często pomijają lub odrzucają kwestie związane z tworzeniem piękna w sobie.

Książka wprowadza tę pozorną sprzeczność za pomocą starożytnego mitu o Pigmalionie i jego rzeźbie pięknej kobiety.

Te trwałe mityczne postacie reprezentują pragnienie wyłonienia się jako piękna istota i pragnienie mocy tworzenia piękna w innych. Pacjenci w psychoterapii często dążą do tych nieuchwytnych celów poza pracą kliniczną, a nie w ramach leczenia.

Różnorodne miejsca kusząco obiecują ponowne odkrycie. Działania te mogą obejmować operacje plastyczne, metamorfozy w salonach kosmetycznych, dietetyków, trenerów elokwencji, tatuaże i treningi sportowe. Poszukiwacze piękna angażują się w kontakt z ludźmi, których postrzegają jako agentów oferujących im zachwycającą atrakcyjność fizyczną lub charyzmatyczną.

Psychoterapeuci mogą, ale nie muszą być wśród agentów postrzeganych jako mających moc transformacji. Dążenie do piękna jest powszechne i w wielu przypadkach niepatologiczne. Sinkman przygląda się wielu sposobom rozumienia i doceniania wysiłków na rzecz piękna, w tym twórczości artystycznej i działań politycznych.

Istnieje jednak spektrum inwestycji w tworzenie piękna. Dążenie do piękna może stać się patologiczne.

Terapeuci muszą uważać na jego pojawienie się poza areną psychoanalityczną. Taki materiał może zostać przeoczony, gdy analityk popadnie w trudności przeciwprzeniesieniowe, takie jak poczucie zainwestowania w transformację pacjenta, utożsamianie się z narcystycznymi urazami pacjenta i / lub potrzebą rywalizacji lub toczenie bitew z pacjentem. Takie trudności przeszkadzają w dostrojeniu się do doświadczeń pacjentów.

Psychologia piękna rozważa definicje piękna, tematy związane z tożsamością płciową i pochodzenie piękna w relacji matka-niemowlę.

Bada brzydotę, sadomasochistyczne dążenia do piękna, czynniki ewolucyjne i aspekty starzenia się. Książka podkreśla pojawiający się materiał kliniczny, który jeszcze nie został zauważony i sugeruje, czego analitykom może brakować i dlaczego.