Psychologia lotnicza

Opinie czytelników

Książka „Aeromedical Psychology” zawiera cenne spostrzeżenia na temat kwestii psychologicznych napotykanych w kontekście lotniczym, zwłaszcza z perspektywy wojskowej. Jest jednak krytykowana za to, że jest nieaktualna z powodu przestarzałych odniesień do DSM-IV-TR zamiast obecnie stosowanego DSM-V-TR, co powoduje zamieszanie co do jej zastosowania do współczesnych standardów.

Cenny zbiór rozdziałów obejmujących psychologię lotniczą, szczególnie z wojskowego punktu widzenia, który nie został szeroko omówiony gdzie indziej. Wkład profesjonalistów z czynnej służby zwiększa jej trafność i autentyczność. Przydatna na kursach akademickich dotyczących zdrowia psychicznego w lotnictwie.

Książka jest uważana za przestarzałą ze względu na odniesienia do DSM-IV-TR zamiast DSM-V-TR, co prowadzi do potencjalnego zamieszania w zakresie aktualnych kryteriów diagnostycznych i praktyk.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aeromedical Psychology

Zawartość książki:

Psychologia lotnicza to gałąź psychologii zajmująca się oceną, selekcją i ewaluacją personelu lotniczego. Niniejsza książka, Psychologia lotnicza, została zaprojektowana w celu zapewnienia środków dla różnych klinicystów do przeprowadzania rzetelnych procedur oceny i selekcji, przeprowadzania świadomych ocen i formułowania późniejszych zaleceń dotyczących statusu lotu i strategii leczenia dostosowanych do środowiska lotniczego.

Aby ułatwić dynamiczne zrozumienie tej dziedziny, książka kładzie nacisk na integrację aplikacji i teorii, przykładów przypadków i badań. Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza przedstawia procedury oceny i selekcji personelu lotniczego (tj.

kontrolerów ruchu lotniczego, oficerów pokładowych i pilotów) i astronautów oraz wiele sposobów, w jakie zarówno psychologowie, jak i psychiatrzy są zaangażowani w te role. W drugiej części przedstawiono standardy zwolnień przedstawione zarówno przez FAA, jak i różne gałęzie wojska, a także proces podejmowania decyzji o zwolnieniu.

Poruszono kwestie kliniczne unikalne dla lotnictwa - w szczególności strach przed lataniem, motywację do latania i chorobę powietrzną - a także możliwe kierunki interwencji, leczenia i dyspozycji. W ostatniej części omówiono bardziej specjalistyczne kwestie związane z psychologią lotniczą, a mianowicie badania psychofarmakologiczne i przepisy mające zastosowanie do pilotów rekreacyjnych i personelu lotniczego, zarządzanie następstwami wypadków lotniczych oraz rolę psychologa w dochodzeniach powypadkowych.