Psychologia klimatu: O obojętności na katastrofy

Opinie czytelników

Książka jest krytykowana za mylący tytuł i skupienie się na metodologii badań, a nie na praktycznych zastosowaniach psychologii zmian klimatu. Wiele zawartych w niej esejów uznano za nieodpowiednie, pozbawione głębi i znaczenia dla tematu.

Obejmuje ważne tematy związane z psychologią klimatu; przydatne dla badaczy chcących zgłębić tę dziedzinę.

⬤ Mylący tytuł i slogan
⬤ eseje są często słabo napisane i nie dotyczą bezpośrednio psychologii zmian klimatu
⬤ nieodpowiednie dla praktyków szukających praktycznych spostrzeżeń.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Climate Psychology: On Indifference to Disaster

Zawartość książki:

Książka ta bada zjawisko psychospołeczne, jakim jest brak reakcji społeczeństwa na zmiany klimatu.

Analizuje nieracjonalne wymiary naszego zbiorowego paraliżu w obliczu pogarszających się zmian klimatycznych i niszczenia środowiska, badając emocjonalną, etyczną, społeczną, organizacyjną i kulturową dynamikę, która ponosi winę za ten globalny brak działania. Książka zawiera jedenaście projektów badawczych z czterech różnych krajów i jest podzielona na dwie części, z których pierwsza podkreśla nowatorskie metodologie, a druga przedstawia nowe odkrycia.

Autorzy pierwszej części pokazują, w jaki sposób podejście do badań polegające na "głębokim słuchaniu" może ujawnić niepokoje, napięcia, sprzeczności, ramy i narracje, które przyczyniają się do doświadczeń ludzi, a także wiele sposobów, w jakie zmiany klimatu i inne zagrożenia środowiskowe są wyobrażane za pomocą metafory, obrazów i marzeń. Wykorzystując szczegółowe fragmenty wywiadów z politykami, naukowcami i aktywistami, a także zwykłymi ludźmi, druga część książki analizuje wiele różnych sposobów, w jakie zarówno unikamy, jak i stawiamy czoła tej zbliżającej się katastrofie, a także wiele twarzy alarmu, oburzenia, zaprzeczenia i obojętności, które się z tym wiążą.