Psychoanaliza spotyka psychozę: Przywiązanie, separacja i niezróżnicowany, niezintegrowany umysł

Opinie czytelników

Książka „Psychoanalysis Meets Psychosis” autorstwa dr Robbins zapewnia innowacyjne podejście do rozumienia i leczenia psychozy, integrując teorię psychoanalityczną z praktycznym doświadczeniem psychiatrycznym. Została ona dobrze przyjęta ze względu na swoją przejrzystość, dogłębność badań naukowych i praktyczne przykłady przypadków, które pokazują skuteczność metod autora.

Książka oferuje unikalne i potężne ramy dla zrozumienia psychozy, unika żargonu, pozostając jednocześnie naukową, i zawiera obszerne studia przypadków, które zwiększają zrozumienie. Ponownie ocenia istniejące teorie w jasny, logiczny sposób i przedstawia porywające relacje pacjentów, które są zgodne z omawianymi teoriami.

W recenzjach nie odnotowano żadnych znaczących wad, ale potencjalnym ograniczeniem może być skupienie się książki na psychozie, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom zainteresowanym szerszymi tematami psychiatrycznymi.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Psychoanalysis Meets Psychosis: Attachment, Separation, and the Undifferentiated Unintegrated Mind

Zawartość książki:

Psychoanalysis Meets Psychosis proponuje gruntowną rewizję psychoanalitycznej teorii najcięższych chorób psychicznych, w tym schizofrenii. Freud uważał, że psychoza jest konsekwencją biologicznie uwarunkowanej niezdolności do osiągnięcia i utrzymania normalnej lub neurotycznej organizacji psychicznej. Michael Robbins proponuje natomiast, że psychoza jest wynikiem innej ścieżki rozwojowej. Świadomy umysł funkcjonuje na dwa jakościowo różne sposoby, pierwotne świadome myślenie i refleksyjne myślenie reprezentacyjne, a psychoza jest wynikiem utrzymywania się pierwotnego procesu umysłowego, który jest adaptacyjny w okresie niemowlęcym, w późniejszych sytuacjach, w których nie jest ani odpowiedni, ani adaptacyjny.

W części I Robbins opisuje, w jaki sposób medyczny model psychozy leży u podstaw obecnego podejścia zarówno psychiatrii, jak i psychoanalizy, pomimo faktu, że neuronauka nie potwierdziła podstawowego organicznego założenia tego modelu. W części II Robbins analizuje dwa modele psychozy Freuda, które opierają się na założeniu konstytucyjnej niezdolności do rozwinięcia normalnego lub neurotycznego umysłu. Teorie kolejnych pokoleń analityków w większości powtórzyły uprzedzenia dwóch modeli Freuda, tak że psychoanaliza uważa psychozy za wykraczające poza jej zakres. W części III Robbins proponuje, że psychozy są wynikiem zaburzeń w fazie rozwoju przywiązania i separacji, co prowadzi do nieprzystosowawczego utrzymywania się pierwotnej formy aktywności umysłowej związanej z pierwotnym procesem Freuda. Wreszcie, w części IV Robbins opisuje psychoanalityczne podejście do leczenia oparte na jego modelu. Książka jest bogato ilustrowana materiałami z praktyki klinicznej Robbinsa.

Psychoanaliza spotyka się z psychozą ma potencjał, aby cofnąć stulecia alienacji między społeczeństwem a osobami psychotycznymi. Książka oferuje zrozumienie ciężkich chorób psychicznych, które będzie nowatorskie i inspirujące nie tylko dla psychoanalityków, ale dla wszystkich specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym.