Psychoanalityczny mistyk

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają szereg opinii na temat książki „The Psychoanalytic Mystic” autorstwa Michaela Eigena, podkreślając jej unikalne połączenie psychoanalizy i mistycyzmu. Podczas gdy niektórzy czytelnicy głęboko doceniają jej wnikliwość i kunszt, inni uważają, że brakuje jej integracji szerszych filozofii duchowych, zwłaszcza z tradycji Wschodu.

Książka jest chwalona za szczerą i odważną eksplorację mistycznych doświadczeń w ramach psychoanalizy, ze szczególnym uwzględnieniem prac wpływowych myślicieli, takich jak Marion Milner i Bion. Recenzenci chwalą poetycki styl pisania Eigen, emocjonalną głębię oraz zdolność książki do inspirowania i prowokowania do myślenia. Czytelnicy zauważają jej świeżość i ciągłą aktualność, stwierdzając, że może ona wywołać głębokie spotkania relacyjne i uzdrowienie dla osób dotkniętych psychicznie.

Niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie, czując, że książka nie integruje w wystarczającym stopniu wschodnich filozofii duchowych w swoim dyskursie, postrzegając ją bardziej jako eksplorację psychoanalizy z duchowym akcentem niż kompleksowe połączenie tych dwóch. Kilka krytycznych opinii sugeruje również, że pełne zrozumienie jej gęstej i bogatej treści może wymagać znacznego zaangażowania.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Psychoanalytic Mystic

Zawartość książki:

Większość psychoanalityków ma tendencję do bycia antymistycznymi lub przynajmniej niemistycznymi. Psychoanaliza jest sprzymierzona z nauką i, jeśli w ogóle, jest w stanie zdekonstruować doświadczenie mistyczne.

Jednak niektórzy psychoanalitycy mają tendencję do bycia mistycznymi lub wykorzystują doświadczenie mistyczne jako intuicyjny model psychoanalizy. Rzeczywiście, największy rozłam w ruchu psychodynamicznym, między Freudem a Jungiem, częściowo opierał się na sposobie, w jaki doświadczenie mistyczne miało być rozumiane. Michael Eigen często opowiadał się i zachęcał do powrotu do tego, co duchowe w psychoanalizie - co Freud nazywał uczuciem oceanicznym.

Tutaj rozszerza swoje wezwanie do świętowania i odkrywania znaczenia mistycznego doświadczenia w psychoanalizie, ilustrując swoje pisanie pracami Biona, Milnera i Winncotta. Podobnie jak Bion, wyraźnie odnosi psychoanalizę do wiary.

Zarówno pacjent, jak i analityk są zanurzeni w sobie nawzajem, a to zanurzenie przywraca, wzbogaca i drenuje. Każdy ma szansę na kreatywne wykorzystanie swoich umysłów i uczuć.