Psy lata

Opinie czytelników

Książka „Dogs of Summer” autorstwa Andrei Abreu to opowieść o dojrzewaniu skupiająca się na intensywnej przyjaźni między dwiema młodymi dziewczynami, zgłębiająca tematy seksualności, niewinności i złożoności młodości. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej surową szczerość i sugestywne pisanie, inni uważają ją za niepokojącą i przytłaczającą, szczególnie w odniesieniu do jej przedstawienia młodej seksualności i jakości jej tłumaczenia.

⬤ Surowy i szczery portret dzieciństwa i przyjaźni.
⬤ Piękna proza, która wywołuje silne reakcje emocjonalne i nostalgię.
⬤ Oddaje złożoność dziewczęcości i dorastania.
⬤ Krótka i wciągająca lektura.
⬤ Wciągająca eksploracja seksualności i niewinności.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznają treści związane z młodą seksualnością za nieodpowiednie i niepokojące.
⬤ Styl pisania oparty na strumieniu świadomości może być mylący.
⬤ Tłumaczenie zostało skrytykowane jako słabe i nieczytelne, odbiegające od oryginalnego tekstu.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy łączą się z postaciami lub historią.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dogs of Summer

Zawartość książki:

Przeczytaj tę opowieść o dorastaniu ze względu na jej ostry język i żywe poczucie miejsca.

The New York Times

My Brilliant Friend spotyka się z Blue is the Warmest Color w tej lirycznej debiutanckiej powieści osadzonej w robotniczej dzielnicy Wysp Kanaryjskich - opowieści o dwóch dziewczynach dorastających na początku lat osiemdziesiątych i przyjaźni, która w ciągu jednego gorącego lata przeradza się w erotyczne pożądanie.

Wysoko w pobliżu wulkanu na północy Teneryfy, niekończący się pułap chmur więzi klasę robotniczą w odrażającym, uciążliwym upale. Z dala od eleganckich kurortów na wyspie, dwie dziewczyny marzą o złapaniu stopa na plażę i ucieczce z miasta bez horyzontu.

Jest lato 2005 roku, a nasza dziesięcioletnia narratorka jest pochłonięta myślami o swojej najlepszej przyjaciółce Isorze. Isora jest niegrzeczna i władcza, ale także pełna życia i odważna.

Dorośli wolą ją, chłopcy też. Dlatego czasami zazdrości Isorze, która ma już włosy na pochwie i miękkie, okrągłe piersi. Ale na pewno nie jest zazdrosna o to, że matka Isory nie żyje, ani o to, że gruba, wyuzdana babcia Isory zmusza ją do diety, przez co ciągle wkłada jej palce do gardła. Poza tym zrobiłaby dla Isory wszystko: objadałaby się ciastkami, gdy jej przyjaciółka chce popatrzeć, chodziłaby za nią do łazienki, gdy ta by się wysrała, logowałaby się na czatach, by wymieniać się sprośnymi wiadomościami z nieznajomymi. Ale coraz częściej nasza narratorka ma trudności z nadążeniem za Isorą, która wydaje się dorastać na pełnych obrotach bez niej - a gdy jej uległość przechodzi w bolesne przebudzenie seksualne, pożądanie staje się nie do odróżnienia od intymnej przemocy.

Łącząc prozę poetycką z tekstami bachaty i szorstkim humorem dialektu kanaryjskiego, Dogs of Summer to opowieść o wyjątkowej tęsknocie, brutalny obraz dziewczęcości i pieśń miłosna napisana dla żywotnej społeczności, którą portretuje.